«យកពួកវាទៅចងទុកលើកប៉ាល់ ហាមធ្វើស្អីទាំងអស់ទុកឲ្យយើងជាអ្នកសម្លាប់ដោយផ្ទាល់ដៃរបស់យើងវិញ!ហើយហាមឲ្យរឿងនេះលេចឭឲ្យអ្នកណាដឹងឲ្យសោះ ជាពិសេស ថេយ៉ុង!យល់ពីអ្វីដែលយើងនិយាយទេ?»
«បាទទាន៎៎!»
«ល្អ!ហ្អឹស...»ជុងហ្គុក ញញឹមគេមមាត់ ងាកសម្លឹង
មើល ថេយ៉ុង ដោយក្រសែភ្នែកពិបាកស្មានដល់ ថា
គេចង់ធ្វើអ្វីបន្ត ក្នុងពេលបន្ដិចទៀតនេះ។
«ថេ»គេហៅឈ្មោះ ថេយ៉ុង ស្រាលៗ ខណះដែលដៃម្ខាងស៊កទូរស័ព្ទចូលក្នុងហោប៉ាវខោ ចំណែកដៃម្ខាង
ទៀតស្ទាបអង្អែលក្បាលមនុស្សជាទីស្រឡាញ់ថ្នមៗ។
«បាទ?»
«អូនហ៊ានគេងតែម្នាក់ឯងទេ?
«ប្រាកដជាហ៊ានហើយ!»
«បងមានការសំខាន់ ត្រូវទៅសេអ៊ូលវិញឥឡូវនេះ
អូនអាចនៅបាន ពិតទេ?»គេនៅតែមិនអស់ចិត្ត មិនចង់ទុក ថេយ៉ុង នៅតែឯង ហើយក៏សួរបញ្ជាក់ម្ដង
ទៀត ដើម្បីឲ្យអស់ចិត្ត ហើយក៏ត្រូវស្ងប់ចិត្តបានពេល
ឭប្រយោគមនុស្សក្បែរខ្លួន...
«អូនថានៅបានគឺបានហើយ!បងមិនបាច់បារម្ភទេ ទៅធ្វើការងារបងឲ្យល្អចុះណា៎៎!»ថេយ៉ុង ញញឹមផ្តល់
ក្ដីសង្ឃឹមទៅ ជុងហ្គុក ទោះបីគេតូចល្អិត អាយុនៅតិច
តែក៏ឆ្លងកាត់រឿងរ៉ាវច្រើន ដែលអាចឲ្យគេរឹងមាំ អាចនៅម្នាក់ឯង ញាុំតែឯងបាន គ្រាន់តែរៀងឯកាពេលដែលគ្មាន ជុងហ្គុក នៅក្បែរ។
«បងទៅហើយ!រួចរាល់ការងារពេលណាបងនឹងមកវិញ ថែខ្លួនផងណា៎៎!ជុប...»ផ្ដល់ស្នាមថើបដ៏សែន
កកក្ដៅ ក៏ដូចជាស្នាមថើបចុងក្រោយមុននឹងលាគ្នា
ហើយគេក៏ឡើងទៅអង្គុយលើឡាន កាប៊ីនក្រោយ ដោយមានហ្វាង ជាអ្នកបញ្ជា ហ្វី ជាអ្នកបញ្ជាជង្កូត។
ពេលជូនដំណើរ ជុងហ្គុក ដល់ឡានហើយបើកចេញទៅបាត់ បម្រុងនឹងចូលក្នុងបន្ទប់វិញស្រាប់តែ៖
«ឯងមើលមកយើង ឃើញស្អាតហើយហើយឫនៅប៉ុណ្ណឹង»នារីម្នាក់ឈរបង្វិលខ្លួន បង្ហាញរាងឲ្យនារីម្នាក់ទៀតមើល។
«អឺៗ ស្អាតហើយ!គ្រាន់តែទៅមើលពិធីបុណ្យសមុទ្យ
សោះ ចាំបាច់ធ្វើខ្លួនស្អាតពេកធ្វើអី?គ្មានប្រុសអ្នក
មាន ឲ្យទាក់ផង!»
CZYTASZ
💕លិខិតស្នេហ៍ម៉ាហ្វៀ💕(ចប់)
Krótkie Opowiadaniaរឿងរ៉ាវស្នេហា រវាង កំលោះម៉ាហ្វៀ ឃោឃៅ ផ្ដាច់ការ ជាមួយនឹង កូនក្មេង ឡិកឡក់ តែឈ្លាសវៃ
