១សប្ដាហ៍កន្លងផុតទៅ
ក្រោមការមើលថែដិតដល់ពីគ្រូពេទ្យជាប្រចាំ ក៏ដូចជាមនុស្សនៅក្នុងភូមិគ្រឹះទាំងមូល ជាពិសេគឺ ជុងហ្គុក
បានធ្វើឲ្យ ស្ថានភាពជំងឺ របស់ ថេយ៉ុង ចាប់ផ្ដើមប្រសើរឡើងជារឿយៗ។ រយះពេលមួយសប្ដាហ៍ ខ្លួនប្រាណ ថេយ៉ុង បានធូរស្រាលច្រើនជាងមុនឆ្ងាយណាស់ ស្នាមក្រហមជាំ កន្ទោល រមាស់ ក៏ចាប់ផ្ដើមបាត់ជាបណ្ដើៗ ពេលនៅនៅសល់ត្រឹមតែស្នាមជាំតិចតួចបំផុតដែលមិនទាន់រលុបបាត់ តែមិន
យូរទេ វានឹងបាត់មិនខាន។«ទីបំផុតថ្ងៃនេះក៏បានមកដល់! ហឹម ហេតុអីមានអារម្មណ៍ថាឯកា?»ជុងហ្គុក អង្គុយបង្វិលប៊ិចលេង តាមរបៀបមនុស្សគ្មានសម្មាធិផ្ដោតអារម្មណ៍ធ្វើការ
ងារ។ថ្ងៃនេះ ជាថ្ងៃដែល ថេយ៉ុង គេត្រូវទៅកន្លែងដើមគេវិញ យើងគួរតែសប្បាយចិត្តជាមួយការចាកចេញ
មួយដែលគេប្រាថ្នាចង់ទៅ គួរណាតែសប្បាយចិត្ត អបអរគេ មិនមែនមកអង្គុយសំកុកតែម្នាក់ឯង ដូច
មនុស្សគ្មានសតិអញ្ចឹងទេ វាគួរឲ្យអស់សំណើចណាស់។«ចៅហ្វាយ!»
«.......»គេមិនឆ្លើយ តែរងចាំស្ដាប់ជំនិតនិយាយ
«ថេយ៉ុងត្រូវទៅវិញថ្ងៃបន្តិច ចៅហ្វាយចង់ជូនដំណើរ
គេទេ?»ហ្វាង រៀបរាប់រាប់ចៅហ្វាយនាយ ឲ្យដឹងវេលា
ដែលរាងតូចត្រូវចាកចេញ ក្រែងលោអ្នកដែលមានងាជាចៅហ្វាយចង់ជូនដំណើរក្មេងតូចម្នាក់នោះ មិនប្រាប់ក៏ដឹងថាទុកក្មេងម្នាក់នោះសំខាន់ប៉ុណ្ណា។«ទេ! ហេតុអីយើងត្រូវជូនគេទៅ?» ជុងហ្គុក បង្វែរកៅអីទៅរកហ្វាង មុននឹងសួរសំណួរមួយដែលនាយ
ហ្វាង ពិបាកក្នុងការឆ្លើយ។«ក្រែងចៅហ្វាយ...ពេញចិត្តគេ?មិនអីុចឹង?»ហ្វាង
ពិបាកក្នុងការផ្ដល់ចម្លើយ តែក៏ប្រឹងឆ្លើយចម្លើយចេញពីក្នុងចិត្ត ។«យើងធ្លាប់និយាយ?»
«គឺ-មិនធ្លាប់ទេបាទ!»
«បើមិនធ្លាប់ ឯងដឹងមកពីណា?»
«ចេះតែទាយតែផ្ដាសទេទាន! អ៎៎...ថ្ងៃនេះទៅភូមិគ្រឹះ
វិញទេទាន?»ឃើញសភាពការកាន់តែយ៉ាប់យឺន ហ្វាងក៏រកនឹកនិយាយបន្លប់រឿងផ្សេងជំនួសវិញ ខ្លាច
ថាបើនៅតែនិយាយរឿង ថេយ៉ុងទៀត ច្បាស់ជារកការ
ងារថ្មីធ្វើមិនខាន។
ŞİMDİ OKUDUĞUN
💕លិខិតស្នេហ៍ម៉ាហ្វៀ💕(ចប់)
Kısa Hikayeរឿងរ៉ាវស្នេហា រវាង កំលោះម៉ាហ្វៀ ឃោឃៅ ផ្ដាច់ការ ជាមួយនឹង កូនក្មេង ឡិកឡក់ តែឈ្លាសវៃ