Walang Forever pero Lifetime Meron (FALL)

Chapter 19 ( Another Admirer of Her )

Para mawala ang pagkakaasar sa kalokohan ni Lewis, lalabas muna ako.

Kailangan ko ng peaceful place para makapag-relax. Hays. Gustong-gusto ko ng peace of mind.

*Lakad-lakad*

Nakarating ako sa friendship garden ng school. Ito ang lugar para sa mga lovers na gustong magkaroon ng quality time sa isa’t-isa. They can go here as long as there are no classes.

Kakatapos lang ng lunch, ang nakakapagtaka wala ata ngayong tao dito? Hmp, pakialam ko ba.

I sit down on a vacant seatt under the shade of a big tree. Hanga din ako kay Dad dahil ang ganda ng design nitong school.

Nakakabingi ang katahimikan dito, wala ang makulit at madaldal na si Lewis. Ey? Peace of mind nga ang kailangan ko diba? Ba’t kailangan ko isipin si Lewis? Psh.

Kinuha ko ang libro sa bag at sinimulang magbasa, pampalipas oras dito.

*

Napipikit na ako at malapit ng madukdok sa librong hawak ko nang may biglang nagsalita sa may likuran.

“Miss? May pagkain ka ba diyan?”

I immediately turn my back to see who’s that asshole disturbing my nap. Ayoko pa naman sa lahat yung bwini-bwisit ang tulog ko.

“Ha?” I yelled with a disappointed face.

Nanatili siyang nakahilata dun sa damuhan. Iba din trip neto e.

“May pagkain ka ba diyan?” he reapeated, then yawned.

Ano daw? Mukha ba akong Canteen o Ref? Psh.

“Wala. Kung mayroon man hindi kita bibigyan.” Hindi ko pa natatapos ang sinasabi ko ay mabilis na siyang tumayo mula sa pagkakahiga at umupo sa tabi ko. May damo pa sa damit ang mokong na’to. Tss.

“Nagugutom ako.” He said. Sa palagay ko transferee lang ang lalaking ‘to. Hindi pamilyar ang mukha niya sa akin. Pero, to define him. Gwapo siya. Maputi at halatang mayaman.

“Ano naman sakin kung nagugutom ka?” then inirapan ko siya, ipinagpatuloy ang pagbabasa.

I can see the little smile in his face when I suddenly glared at him. “Hindi kaba naawa sa akin?”

“Hindi.” I simply answered.

“Wala talaga? Kahit sabihin ko sayong hindi pa ako kumakaen simula nung pumasok ako?” tanong niya ulit.

Mokong na’to. Pakialam ko ba sa kanya. “Wala.”

“Please naman Miss? Gutom na gutom na kasi ako.” Nagmamakaawang sabi niya.

Psh. Makulit din ang isang ‘to e. Ayoko nga s makulit. Tss. “Oh ayan sandwich. Itigil mo na ang pangungulit mo huh?” sigaw ko pagkabigay sa kanya nung sandwich.

Tumango lang siya at sinimulan ang pagkain. Patay gutom ata ‘to. Mukhang isang linggong hindi kumain, sandal lang sa kanya yung sandwich.

I was like (O___o)

Tapos siya, (^____^)

“Naubos mo na?” I asked.

*tango-tango*

D*amn ang bilis talaga.

“Salamat miss huh? Ako nga pala si Wixien or just call me Xien.” at saka inihayag ang kamay sa akin.