Walang Forever pero Lifetime Meron (FALL)

Chapter 17 ( The Battle )

Sheen’s  POV

“Sa-san mo a-ako dadalhin Lewis?”

“Sa kwarto Sheen.”

“Oh my God Lewis! You’re too fast!”

“Syempre, gusto ko na tayong dalawa lang para walang istorbo Sheen.” Sabi niya sabay tawa at sinarado ang pinto ng kwarto ko.

Iniupo niya ako sa gilid ng kama at sa tumitigtig ng napakatagal. Nakaluhod siya sa harapan ko, habang nagtatama ng diretso ang aming mga mata.

“Take your pants off!” sigaw niya.
E gago pala ‘to. Pants agad? “Tss.” I hissed.

“Wag ng matigas ang ulo Sheen, para sa’yo din naman ang gagawin ko ngayon.”

“Okay, I will take off.”

Ngumisi muna siya bago sumagot, “Good.” Kinilabutan ako sa ngiti niya, kahit desidido na ako sa gagawin niya ngayon sakin.

Marahan kong hinubad ang pants ko, hindi siya nakatingin. Mabilis kong itinakip ang kumot na malapit sa akin. Hindi ako kumportable na naka-undearwear lang ng andito si Lewis.

“Ang cute mo Sheen, ba’t kailangan mo pang itago?” He is teasing me. Loko talaga.

Nagulat naman ako ng bigla niya akong inihiga sa kama at itinaas ang kumot  ko. Halos kita na ang buong legs ko, ang nakatakip lang ay ang middle part ko.Huminga ako ng malalim bago humarap sa kanya.

“Wait Lewis.”

“Oh bakit ayaw mo na? Ayaw mong ako Sheen?  Pwes, Sino huh?!” may pagtaas sa boses na sinabi niya.

“Okay fine, do what you want.” I surrender, ano pa ba ang magagawa ko para pigilan ang mokong na’to. He answers me with a smile and then nodded.

P inapapanuod ko lang ang paggapang ng mga daliri niya sa hita ko. Ewan, pero may side sa sarili ko na nagugustuhan ang ginagawa niyang ito. “Dadahan-dahanin ko lang Sheen, trust me.” Bulong niya sa akin.

Kinilabutan ako ng wala sa oras sa sinabi niya, saktong ini-explore pa naman niya ang mga hita ko. Pakiramdam ko may lagnat ako. Bwisit! Umiwas nalang ako ng tingin sa ginawa niya.

Katahimikan ang bumalot sa buong kwarto until I moaned. “Ahhh! Shit Lewis! There’s Blood!” sigaw ko.

Mabilis akong nagpanic ng makita ko ang dugo sa cover ng kama ko. Damn! Ba’t kasi nagpauto ako dito e.

“Shhhh. Keep calmed Sheen, mamaya mawawala din ang sakit.” Sagot naman niya habang busy sa ginagawa niya sa akin. “Ouch, shit!” sigaw ko ulit dahil sa sobrang sakit. Grabe parang napupunit ang balat ko.

“Mawawala din ang sakit Sheen, magtiwala ka lang sa akin.”

Gagong ‘to pinapagaan pa ang pakiramdam ko, e sa wala akong ibang maramdaman sa ginagawa niya sa akin.

*

After one and a half hour..

Humiga na siya sa tabi ko at ibinagsak ang katawan sa kama. “Grabe Sheen, pinagpawisan ako dun at nakakapagod” pagrereklamo niya.

“Sino ba nakaisip nun? Ikaw! Kaya magdusa ka Lewis.” Sabay inirapan ko siya.

“Hehe, kaw talaga Sheen.” Sabay pisil niya sa mga pisngi ko na nagging dahilan ng pamumula nito. Kinuha niya ang kanang kamay ko at saka ito hinalikan. Grabeng lalaki ‘to.

Ano ba Lewis?? “Thankyou sa pagtitiwala.” Sambit pa niya.
Hndi na ako sumagot at nanatiling

nakatitig sa nakalabas kong mga hita. “Masakit parin ba Sheen?” Tumango lang ako. “ Try mo ilakad Sheen para makaayos ka. “ suggestion niya yan, grabe lang ang sakit pa rin kaya ngayon!