Ang Pagyanig
Hindi ko na halos marinig ang aking dibdib dahil sa sobrang nakabi-bingi ang pagkabog nito,tipong akala mo ay kakawala na ito sa pinaglalagyan.
"Huwag kang gagawa ng kahit na anong ingay,Binibining Maria."
At agad niya akong hinila sa isang malaking puno,nakaharap ako sa aking pinanggalingan at nakita kong may mga lalaki na nagpunta ruon at hawak nila ang bulaklak na aking nakita kanina.
Ang ipinagtataka ko ay sino ang aking nasa likod?Ramdam na ramdam ko ang kaniyang mainit na hininga sa aking ulo.
"Huwag kang mangamba,ako ito.Si Ginoong Fransisco."
Agad naman akong nakahinga ng maluwag,pero paano niya nalaman na may mga kalalakihan na may masamang balak sa akin?
Napahinto ako sa aking pag-iisip ng makita kong luminga-linga ang mga kalalakihan na pare-parehong nakaitim at may tabing ang pagmu-mukha.
Hanggang sa nagsi-alisan ang mga ito ng humudyat na ang isa sa kanila.
Ng tuluyan na silang naka-alis ay hinila na kaagad ako ni Fransisco papunta sa kaniyang kabayo.
"P-paano mo nalaman na naririto ako?"
"Sinundan kita ng makita kitang umalis kasama ang lalaking iyon."
Halatang may sama ito ng loob ngunit ng tingnan ko ang kaniyang mukha ay umiba ito ng tingin.
"Nakita mo ba si Romeo?"
"Romeo?Bakit tila nag-iba na ang iyong pagtawag sa kaniya?May namamagitan na ba sa inyo?"
"Wala,mag-kaibigan lamang kami."
"Kung gayon ay ano ang itatawag mo sa akin?Ngayong nalalapit na ang ating pagpa-pakasal?"
"Sa susunod na natin iyan pag-usapan at baka bumalik pa ang mga kalalakihan na nasa loob ng gubat."
"Ano muna ang iyong itatawag sa akin?"
"Tiyaka ko na lamang sasabihin kung tayo ay hahayo na."
"Mangako ka na sa ating pagdating sa inyong pamamahay ay sasabihin mo na sa akin."
"Oo na."
Isinakay niya na ako sa kabayo at pumwesto na sa aking likuran,ramdam ko ang mainit niyang hininga...shocks,erase-erase hindi ako ang tunay niyang iniibig mahirap umasa.
Nang makarating na kami sa hamba ng aming bahay ay kita parin sa loob nito ang selebrasyon na nagaganap.
"Ano na?Maaari ko na bang malaman?"
"Hindi ba ako puwede mag-isip na muna?"
"Hindi,nangako ka."
"Tae."
"Tae?Iyan ba ang itatawag mo sa akin?Kung gayon ano ang ibig-sabihin niyan?"
"Mahal."
"Kung gayon ay mahal mo ako?"
Nagliwanag naman ang mukha nito,hindi niya alam kung ano ang ibigsabihin ng tae hahahaha.Dumi pa ata ang tawag rito sa tae e.
"Siguro?"
"Hindi naman sigurado ang iyong sagot.Ngunit ako naman ay tae mo,mabuti na iyon."
BINABASA MO ANG
Ang Panlimang Binibini(COMPLETED)
Ficción histórica(UNDER MAJOR EDITING) Si Maria Susana Dela Fuente ay isa sa mga naulila na, tanging ang kaniyang tiyahin lamang ang kumukupkop sa kan'ya. Tila nasanay na siya sa takbo ng kaniyang pamumuhay at hindi na alintana ang mga bagay-bagay ngunit isang pang...
