DORUKTA // bxb

Otuz dört

 Ona beklemesini ve sabah gelmesini söyleyen bendim ama tüm gece sağa sola dönüp durmuş bir türlü uykuya dalamamıştım. Üniversitede arkadaş grubumdan sevdiğim kafa bir çocuk olan Selim içeride uyuyor olmasaydı çoktan Özgür'ü aramış ve gelmesini istemiştim bile. Ama şu an saat sabahın 4'üydü ve yapabileceğim bir şey yoktu. 

 Ya da var mıydı?

 Kendime ikinci kez düşünmek için zaman tanımadan hızla yataktan kalktım ve sessiz olmaya dikkat ederek bulduğum ilk ceketi üzerime geçirdim. Özgür'ün yedek anahtarının olduğu çekmeceye ilerlerken göz ucuyla pencereden ışığının yanık olup olmadığına baktım ama kapalıydı. Bu saatte evine gidip onu korkutmak istemiyordum ama onsuz bir dakika daha durursam nefes alamayacak gibiydim. Kendi anahtarlarımı da aldıktan sonra parmak uçlarımda ilerledim ve  kapıdan usulca çıktım.

 Sabah ayazı o kadar şiddetliydi ki karşıya, Özgür'ün apartmanının önüne geçtiğim on saniyelik mesafede bile neredeyse donmuştum. Apartmanın kapısını açtıktan sonra sessizce asansöre bindim. Nihayet kapının önüne geldiğimde evde bir köpek olduğunu unutarak içeriye daldım ama salonda uyuyan Loki beni tanıyarak neredeyse üzerime atladı. Ağzımdan savrulan küfüre engel olamayarak sendelediğimde salonun ışığı yandı ve gözleri faltaşı gibi açılmış olsa da oldukça uykulu görünen Özgür kapıda belirdi.

'Doruk?'

'Hay anasını avradını ya, oğlum niye atlıyorsun üstüme ödüm patladı.'

 Doğrudan Loki ile konuşuyordum ama salak köpek bacağıma tırmanmaya çalışmak dışında bir şey yapmıyordu. Bakışlarımı tekrar Özgür'e çevirdiğimde 

'Korkutmak istemedim, kusura bakma.' dedim. 

'Sorun değil.' 

'Ne işin var diye sormayacak mısın?'

'Yoo.'

'Neden?'

'İyi ki geldin, gel hadi.'

 Kolumdan tutup Loki'den kurtulmamı sağlayarak beni kendisine doğru çekti. Biraz sonra yatak odasındaydık. Hiçbir şey söylemeden yatağın içerisine süzüldü ve beni de yanına çekti. Sıcaklığı ile ısınmış yatağın içerisinde yüzüm ona dönük bir şekilde uzandım. 

'Özür dilerim.'

 Buruk fısıltısı kulaklarıma ulaştığında huzursuzca kıpırdandım. Onu çoktan affettiğimi biliyordum ama bunu itiraf edemeyecek kadar gururlu davranıyordum. Başımı usulca salladım yalnızca.

'Senden hiçbir şey saklamayacağım. Bana inanıyor musun?'

'Bilmiyorum.'

'Yemin ederim Doruk. Seni üzdüğüm için kendim on kat daha fazla üzüldüm. Benim için hiçbir anlama gelmiyordu ve hemen çıktım gittim evden. Bu saatten sonra o sokaktan geçmem bile. '

'Sorun bu değil.'

'Sorun saklamış olmam biliyorum. Of dünyadaki en aptal insan benim. Ne yaparsan hak ediyorum biliyorum ama nolur..'

 Cümlesi dudaklarına uzanmamla yarıda kaldığında önce afallasa da daha sonra sıcak ellerini yüzüme ve enseme atarak öpücüğü devam ettirdi. Biraz sonra ilerlemesine izin vermeden kendimi geri çektim. 

'Uykum geldi.'

'Hiç uyumadın mı?'

'Uyuyamadım, o yüzden soluğu bu saatte burada aldım ya.'

'İyi yaptın.'

'Bak Özgür, yaptığın şeyi bir kerelik kabul edeceğim çünkü sensiz nefes alamıyorum. Ama güvenimi zedeleyecek ikinci bir hareketinde bu iş biter anladın mı?'

'Biliyorum. Seni üzmeyeceğim, söz veriyorum.'

'Şimdi sarıl bana da uyuyalım.'

'O çocuk gitti mi?'

'Hayır, ama öğlene dek uyur o hayvan. Evde beni bulamazsa da çıkar gider zaten.'

'Tamam, gel buraya.'

 Kollarının arasına girdiğimde dudaklarını alnıma yasladı ve saçlarımı hafifçe kokladı. Gözlerim uyumak için yalvarıyordu ve şu an uyuyabileceğim en iyi yerdeydim. Bu yüzden onlara itaat ederek karanlık ile buluşmalarına izin verdim.

---------------------------------------------------------------------------------------------------

 Özgür: Aşkım bir sualim var

(Görüldü: 19:36)

Doruk: Sor bakalım

Özgür: Ben eve döneyim mi?

Özgür: Yani barıştık ya

Özgür: Giderken hiç gel falan da demedin

Doruk: Bilmem ki napsak

Doruk: Oraya da kira ödeniyor yani

Özgür: Yani?

Doruk: Acaba diyorum orayı kapatıp buraya mı gelsen

Özgür: Nasıl yani? 

Doruk: Bildiğin gibi yani.

Özgür: Bunun anlamı ne biliyorsun değil mi?

Doruk: Birlikte yaşayacağımız.

Özgür: Kavga edersek, beni görmek istemezsen falan gidecek bir yerim olmayacak.

Doruk: Sana kızgınken bile seni görmek istiyorum.

Doruk: Ne yapabilirim?

Özgür: 🥰😘

Özgür: Seni kızdırmayacağım

Doruk: İlla ki birbirimize kızacağız Özgür, bu bir ilişki. Masalda yaşamıyoruz sonuçta.

Doruk: Benden bir şeyler saklama, bana yalan söyleme, bana ihanet etme.

Doruk: Çok bir şey beklediğimi sanmıyorum.

Özgür: Hayır tabi ki beklemiyorsun.

Özgür: Bunları yapmayacağım. 

Özgür: Aşığım lan sana

Doruk: Öyle misin?

Özgür: Hem de fesfena

Doruk: Aahahahah

Doruk: Ben de sana boş değilim.

Özgür: Ne kadar dolusun mesela

Doruk: Baya

Özgür: Bu hafta içinde çıkıyorum evden

Özgür: Fikrin değişmez dimi?

Doruk: Bipolar mıyım lan ben? Neden değişsin fikrim.

Özgür: Ne bileyim

Doruk: Çok konuşma da gel haydi

Doruk: Yemek yaptım soğumasın

Özgür: Allaah, ne yaptın?

Doruk: Tereyağlı pilav ve soslu bonfile

Özgür: 🏃‍♂️🏃‍♂️🏃‍♂️

Doruk: Salak herif ksdkd

(Görüldü: 19:48)

Ay selaam,

 Allah izin verir de bu tempoda gidersem birkaç haftaya biter bu hikaye jksdkjd

Doruk'u da üzesim gelmiyor anasını satiyim yeterince çekti çocuk.. Ama ben kaostan beslendiğim için bakalım neler olcek.

 Haydin öptüm sizi

-reina