DORUKTA // bxb

Yirmi iki

'İstediğim sensin..' diye yinelediğinde yanağıma doğru süzülen göz yaşını elimin tersi ile silerek yüzüne bakmaya devam ettim.

'Sadece ne yapmam gerektiğini bilmediğim için oluyor tüm bunlar. Ne yapmamı istiyorsan, nasıl davranmamı istiyorsan bunu bana söylemen gerekiyor. Baksana kendim akıl edemiyorum belli ki..'

'Anlamaya çalışıyorum Özgür.. Bir insan görüştüğü biri varken neden eski sevgilisinin evine geldiğini ona haber verme gereği duymaz, bunu mantığıma oturtmaya çalışıyorum ama olmuyor.'

'O an kardeşime ve onun hislerine odaklıydım. Üzgünüm.. Haklısın söylemem lazımdı tabiki de.'

'Of Özgür.. Bilmiyorum. Gözüm kapalı bir yolda yürüyorum, nereye gittiğimi bilmiyorum bile. Ama duramıyorum da. Biliyorum beni mahvedeceksin..'

'Saçmalama..'

'Saçmalamıyorum. Baksana kısacık sürede yaşadıklarımıza. Sana biraz daha kapılsam neler olacak Allah bilir. '

'Doruk beni korkutuyorsun. Bir daha beni görmek istemeyecekmişsin gibi düşünüyorum şu an.'

 Söylediği şey geceden beri aklımdaydı fakat ne istediğimi bilmediğim için ağzımı açmaya cesaret edemiyordum. Aklımın içinde geziniyormuş gibi kısık bakışları ile yüzüme dikkatle bakıyordu. Ne hissettiğimi anlayamayacağını fark edince derin bir nefes alıp sırtını çimlere yaslayarak gökyüzünü izlemeye başladı. Ben de bir süre ona baktıktan sonra sırt üstü uzanıp sessizce bekledim. 

Neyi beklediğimi bilmiyordum, ne söylerse söylesin kendimi iyi hissetmeyecektim. Ben artık bir şeyler duymak istemiyordum, bana davranışları ile göstersin istiyordum. 

'Ben sana böyle her yapman gerekeni söyleyecek miyim?' dediğimde hafifçe güldüğünü duydum.

'Yakışıklıyım ama salağım biraz sanırım.'

'Biraz mı?'

 Şimdi ben de gülüyordum. Herif ayarlarımı bozmuştu, artık ağlanacak halime gülüyordum anasını satayım. Uzandığımız yerden birbirimize bakarken beni anlayacağını hissettiğim için istediğim şeyi son kez anlatmaya başladım.

' Farklı şekillerde düşündüğümüzü biliyorum. Sana normal gelen şeyler beni çılgına çeviriyor. Ama konuşarak halletmek istiyorum. Üzüleceğim şeyleri tahmin etmeni, spontane bile gelişse bana haber vermeni istiyorum. Hayatında var olmak istiyorum anlıyor musun?'

Başını usulca salladı. 

'Özür dilerim.. Beni affedebilecek misin?'

'Keşke biraz hatalarımdan ders alsam ama.. alamıyorum işte.'

'Özür dilerim.'

'Ben artık özür duymak istemiyorum. Eğer istediklerimi bana veremeyeceksen yol yakınken bitsin.'

'Söz veriyorum, anlamaya çalışacağım. Seni üzmemek için her şeyi yapacağım. Eğer yine mutsuz olursan bu kez ısrar etmeyeceğim söz.. Senin mutluluğun benim için önemli olan tek şey.' 

'Nasıl halledeceğiz bilmiyorum.'

Usulca doğrulup bağdaş kurduğumda beni taklit ederek aynısını yaptı. Ona doğru baktığımda yüzünün  dünyanın en iyi fikri aklına gelmişcesine aydınlandığını gördüm. Biraz sonra vereceğim tepkiden çekiniyormuş gibi bir tavırla, biraz yakınıma yaklaşarak gülümsedi.

' Benim bir fikrim var ama..'

' Söyle bakayım hadi.'

'Birlikte mi yaşasak acaba?'