34.bölüm 🌺

199 28 67
                                    

Doğa son hazırlıklarını da salonda masanın üzerine dizdikten sonra son kez göz gezdirdi. Hiçbir eksik kalmadığında Umut' u uyandırdı.

Umut uyku sersemi yalpalayarak yürürken salondaki hazırlığı gördüğünde gülümsedi .

- Ben hastalanınca sen hep bana böyle bakacaksan ...

Doğa Umut'un sözünü tamamlamasina izin vermeden eliyle ağzını kapatıp yalandan kızar gibi yaptı.

- Şşs sus saçma saçma konuşma ya

Umut'un kisilan gözlerinden güldüğünü anladığında elini Umut'un yüzünden çekip elini tuttu .

- Otursana

Umut oturduğunda Doğa ayakta dikilmeye devam edince Umut sorar gözlerle baktı . Daha sonra anlamış gibi söylendi .

- Evet söyle dinliyorum 🙂

- Sana bir şey söylemem lazım

- Anladım onu

Doğa dudaklarını ısırırken uzatmadan söylemeye karar verdi .

- Sana kan veren Cenkmiş

Umut' un yüzünde en ufak bir şaşırma emaresi arasa da bulamadı .
Umut rahat bir şekilde " Biliyorum " dediğinde devamını duymak için sordu .

- Eee ?

- Ne ee si , aradım teşekkür ettim işte. Biz niye bunu konuşuyoruz şimdi Doğa ?

- Bu kadar mı ?

Umut konuşma ilerledikçe gerilse de belli etmemeye çalışarak sordu .

- Ne yapayım istiyorsun Doğa ? 

Doğa Umut'un yüz hatlarından gerildigini anladığında uzatmadan tek çırpıda söyledi .

- Cenk gelicek birazdan .

Masanın üzerinde göz gezdirip devam etti .

- Bunları da sizin için hazırladım.

Umut gözlerini yumup derin nefes aldı . Kalbini kırmak istemiyordu ama   hassas olduğunu bir konuda bu kadar vurdumduymaz oluşu da ister istemez geriyordu .

- Ne diyorsun Doğa , sen ne diye iletişime geçiyorsun onunla hem de bana sormadan ! Niye yapıyorsun bunu ya niye !!

- Ya bı sakin ol ! Bağırmadan bir dinle önce . Ben çağırmadim , rahatsız olduğunu bile bile konuşmam da zaten . Senden mesaj attım , çünkü senden defalarca özür diledi sen ne kadar arkanı dönsen de geldi sana kan verdi . Artık sana düşen affetmek o senin çocukluk arkadaşın bir zamanlar her şeyini paylaştığın dostun  bunu unutuyorsun . Hem ben Zeynep'in yanına gidiyorum .

Umut hiçbir cevap vermediğinde odasına gidip hazırlandı .

Kapıdan gidiyorum diye seslendikten sonra çıktı .

Umut Doğa'nin sözlerinin üzerine Cenkle olan dostluğunu düşündüğünde içi burkulsa da kırılan güveni duygularinin önüne geçmeyi başarıyordu . Cenk' in ağzından her şeyi en yalın haliyle tekrar dinleyecekti  . Eski dost olmaları zordu belki ama aradaki öfkeyi yenebilirlerdi belki ...

Doğa birkaç saatin ardından Cenk'in gittiğinden emin olsa da Umut arayana kadar aramamakta inat etti ta ki akşam ezanı okununa kadar ...

Umut'a kısa bir mesaj atmya karar verdi kendince böyle belli edecekti aramak istemediğini 😅

Milena Hanım
- Gitti mi ?

Umut gelen mesajla gülümsedi.

- Bilmiyorsun sanki 😏

Mavipembemilena- TAMAMLANDI🌺Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin