Pencereyi kapatıp perdeyi çektikten sonra eliyle burun kemiğini sıkarak ofladı.
Eve geldiğinde telefonu nereye koyduğunu hatırlamaya çalıştı hatırlamayınca etrafına bakındı. Daha sonra yatağının üzerinde bulduğu telefonuna baktığında Gizemden gelin 7 çağrıyı 3 mesajı gördü. Attığı mesajlara bakarken bir yenisinin daha gelmesiyle öfkeyle fırlattı telefonu. Liseye başladığı günden beri huzur vermemişti bu kız. O ne kadar uzak dursa kız o kadar inat etmişti. Bir kızın bunları yapmasına anlam vermiyordu ve nasıl davranıp başından def etmesi gerektiğini de bilmiyordu. Başı ellerinin arasında düşünürken telefonunun tekrar çalmasıyla öfkeyle yerinden kalkıp açtı telefonu.
- Ne var Gizem ne istiyorsun!
- Bağırma bana... Aşağı in
Umut git gide daha da sinirlenirken gizem bunu umursamadan devam ediyordu.
- Ben buraya geri dönmek için gelmedim konuşmadan da asla geri dönmem gerekirse kapınıza gelirim ama dönmem!
Umut cevap vermeden telefonu kapatıp hızla dışarı çıktı. Bugün bu meseleyi halletmesi lazımdı artık sabrı kalmamıştı. Evini nerden bulmuştu bu kız bu kadar mı gözü dönmüştü.
Apartman kapısını açtığında Gizem arkası dönük otururken onu farketmemişti. Apartmanın kapısını hızla çarptığında irkilerek ayaklandı.
Umut dişleri arasından sesini kısık tutmaya çalışarak bağırdı
- Derdin ne senin ne zaman düşeceksin yakamdan!
- O dediğin hiçbir zaman olmayacak!
Umut gizemin bağırmasıyla etraftaki apartmanlara göz gezdirirken
- Bağırma benden utanmıyorsan bari diğer insanlardan utan
- Laflarına dikkat et
- O zaman sende hareketlerine dikkat et. Bak bu sevgi değil takıntı. Sen beni tanımıyorsun bile ben senin arkadaşın bile değilim.
Umutun sözleri üzerine gizem kahkaha atarak karşılık verdi
- Takıntı öyle mi. Senin takıntı dediğin şey bana neler yaptırdı duymak ister misin
Ben çok daha iyi bir üniversiteye gidebilecekken sırf senden ayrılmamak için gitmedim. Bak şu halime iyi bak
Umut gizemin sözleriyle elleriyle saçlarını çekiştirerek konuştu
- Ya sen benim gittiğim üniversiteyi evimi adresimi nerden biliyorsun...
Allah’ım çıldırıcam
- Bunun ne önemi var mesele bu mu
- Bak Gizem kalbini kırmamak için fazlasıyla sabrettim ama daha fazla sabretmem bu kadar saçmalık yeter hemen git buradan
Gizem başını hayır anlamında iki yana salladığında gözyaşları da yanaklarından süzülmüştü. Umut'un bu haline acımasını beklerken Umut gitmek için arkasına döndüğünde aniden gelen bir cesaretle aralarındaki mesafeyi kapatıp Umut'a arkasından sarıldı.
- Gitme... Lütfen
Umut ani bir hareketle kendini çektiğinde Gizem sendeleyerek durdu.
Şuana kadar korkmadan istediğini söylemişti ama şuan Umut'un gözlerinden fışkıran nefret ve öfkeden ilk kez korkmuştu.
Daha sonra umutun sözleriyle yaptığı hatanın anca farkına varabilmişti
- Eğer kalbimi açıp baksaydın sen bile kendinden nefret ederdin bunu yapmayacaktın Gizem birdaha karşıma çıkarsan acımam
Gizem Umut'un sözlerine sesli bir hıçkırıkla karşılık verirken Umut'un gideceğinden artık emindi. Ama umut gitmiyordu. Daha fazla nefretini duymak istemediği için bu kez gizem gitmeye karar verdi ama Umutun sözleriyle olduğu yerde durdu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Mavipembemilena- TAMAMLANDI🌺
Teen Fiction"Seviyorum" dedi çocuk "Büyükler gibi mi" dedi kız Hayır" dedi çocuk "Gerçekten" Masum bir sevgiden aşka yolculuk edeceğimiz bir hikaye. Onların aşkını siz de çok seveceksiniz. Hastahaneye geldiğinde ilk iş kafeteryaya baktı. Kahvaltı etmemişti burd...
