"Seviyorum" dedi çocuk
"Büyükler gibi mi" dedi kız
Hayır" dedi çocuk "Gerçekten"
Masum bir sevgiden aşka yolculuk edeceğimiz bir hikaye. Onların aşkını siz de çok seveceksiniz.
Hastahaneye geldiğinde ilk iş kafeteryaya baktı. Kahvaltı etmemişti burd...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bir sonraki bölüm büyük ihtimalle final olacak in saa Allah 🥺 çok duygusalim .Bu kitaptaki son satır arası yorumlar ... Ayhh neyse güzel bir bölüm bıraktım keyifli okumalar 🍯
Günler nasıl geçtiğini bile anlamadan akıp giderken Gülcan bebek 1 yaşına iyice yaklaşmış Doğa da mesleğine geri dönmüştü. Ani bir kararla yıllık izinlerinden kullanıp uzun zaman sonra köye gitmeye karar verdiler . Anneannesini çok özlemişti.Gitmeyi hem çok istiyor hem de korkuyordu çünkü anneannesi de en başından beri Emre'yi düşünmüştü kendisi için . Ama yıllar geçmişti hepsi de yıllarla beraber geride kalmıştı , kalmış olmalıydı bunları düşünerek kendini rahatlatti . Köye geldiklerinde Umut kızını kucaklayip Doğa'nin inmesini bekledikten sonra onun kucağına bırakıp hava estiği için hemen içeri girmelerini söyledi . Daha sonra kendisi bagajdan eşyaları alıp onların peşinden içeri girdi. Onları pencerede bekleyen Gülsüm hanım geldiklerini gördüğünde sevinçle yerinden kalkıp elinden geldiğince hızlı bir şekilde kapıya ulaştı . Doğayı bekletmemek için hızlıca içeri alıp Gülcani yerlestirmesini bekledikten sonra sıkı sıkı sarıldı torununa . Umut onlarin hasret gidermesine tebessümle bakıp sıranın kendisine gelmesini bekledi . Gülsüm hanımla doğa birbirinden ayrıldığında Umut gülsüm hanımın elini öpüp halini hatrini sordu . Gülsüm hanım en başlarda Umutla olan evliliklerine sıcak bakmasa da Umut'u tanıdıkça oğlu gibi sevmişti . Torununun mutluluğu yeterdi Umut'u sevmesi için .
Doğa Gülcani doyururken Umut gülsüm Hanım'a sofrayı ben kurarim dese de kabul etmedi . En sonunda yardım etmesini kabul etti . Umut salatayı yaparken gülsüm hanım da hazır ettiği yemekleri içeri götürüp sobanın başına oturdu. Doğa Gülcani pusete yatırıp anneannesinin yanına bıraktıktan sonra yardıma mutfağa geldiğinde sogandan gözlerini yaşaran Umut'un elinden alıp devam etti. Umut gözlerini zor açarken söylendi .
- Soğan sizin canınızı yakmıyor herhalde ya . Her yemeğe katmak da ısrarcı olmazdiniz yoksa .
- Evet bildin 😅 soğanı dograrken sakız çiğnersen ya da çiğner gibi yaparsan gözlerin yasarmiyor .
Doğa Umut'un kendine inanmaz bakan bakışlarını ardında bırakıp salatayı içeriye götürdü . Yemeklerini yiyip çay faslını da geçtikten sonra köy sabahlarınin erken başladığı gerçeğiyle uyudular .
Doğa'dan
Sabah horozlar erkenden ötup bizi uyandırdığında Umut'un yüzü şimdiden sirke satmaya başlamıştı. Kahvaltının ardından ahıra gideceğimizi duyunca heveslenmisti ama başına geleceklerden habersizdi .
Anneannem Gülcanla ilgilenirken biz uygun kıyafetler giyip ahıra geçtik . Umut'un eline süt sağmak için kovayı verip tabureye oturduktan sonra nasıl sagacagini gostermeye başladım . Her geldiğimizde tekrar soruyordu çünkü tekme yemekten korkuyordu .
