Mavipembemilena- TAMAMLANDI🌺

8.bölüm 🌺

Satır arası yorumlar çok zevkli oluyor 🥰🥰♥️♥️
Keyifli okumalar herkese 🌹🙈

Doğa gözleri ışıl ışıl kendisinden cevap bekleyen Gizem'e yutkunarak baktı. İçinde olduğu durum canını yakıyordu, kaçıp gitmek istiyordu Gizem'i hiç tanımamış olmak istiyordu

- Ben sana nasıl yardımcı olabilirim ki

Doğanın titreyen sesinden rahatsız olduğunu anladığında canını yakmayı başarmanın sevincini daha sonra yaşayacaktı şimdi kendini acındıracak daha sonra ona acıyacaktı ya da acımayacaktı.

- Doğa sana her şeyi en başından anlatacağım derken ciddi gözükmeye çalışarak saçlarını arkada toplayıp tepeden basit bir at kuyruğu yaptıktan sonra içine derin bir nefes Çekerek devam etti

-Ben Umutu çok seviyorum hayatımda kimseyi onun kadar sevmedim ve kimsenin onu benim kadar sevebileceğini sanmıyorum dediğin de Doğa dolan gözlerine akmaması için yalvardı Gizem'e çaktırmadan başına hafif yukarı kaldırdığında akmaya hazırlanan yaşlarına mani olabildiği kadar olmaya çalıştı şu an bir başkasından umut'u ne kadar sevdiğini dinliyordu ama kıskanmaya bile hakkı yoktu, kıskanacak bir sıfatı yoktu... Belki de birazdan Umut'un onu nasıl sevdiğini dinleyecekti.

- ona sorduğumda sevdiğini söylüyor ama hareketleri, davranışları hiç öyle değil gibi.

Doğa içinden " Sus artık" diye yalvarsada Gizem'e "nasıl" demekle yetinirken kendini bir çeşit sınavın içinde gibi hissediyordu

- yani gönül eğlendirir gibi... Bir süre durup düşünür gibi yaptıktan sonra
" Aslında sonradan böyle oldu son zamanlarda yani. Zaten artık sadece kavga eder olduk. Böyle olunca da aklıma tek bir şey geliyor dediğinde Doğa gözlerini kısıp kaşlarını çatarak aklından geçeni merakla sordu
-ne geliyor
dediğinde Gizem her şeyin planladığı gibi gitmesine sevinirken acınası kız rolünde kalmak zor gelse da ustalıkla devam etti

- Belki benden sıkıldı... Sıkıntıyla iç geçirdikten sonra söylemekte zorlanır gibi yaparak
belki de başka biri var...

Dediğinde Doğa gözleri büyüyerek baktı Gizem'e. Böyle olmaması için içinden yalvarırken çaresizce sordu

-Nasıl yani Umut böyle biri mi

Gizem sesli bir şekilde gülerek karşılık verdi

- Benim sormam gerekenleri sen soruyorsun. Ama şunu söyleyeyim ben Umut'un ilk sevgilisi değilim zaten.

Doğa her geçen saniye bağıra bağıra ağlamak isteğini hızlı nefes alışverişleri ile gidermeye çalışsa da öğrendikleri, yanıldıkları tokat gibi yüzüne çarpıyordu. Duydukları altında eziliyordu.

-Peki madem Umut böyle biri neden onunla sevgili oldun dediğinde Gizem beklemediği soru karşısında afalladı bu kız tahmin ettiğinden daha zekiydi ama pabuç bırakmayacaktı.

- bilmiyordum öğrendiğimde de ona çoktan bağlanmıştım

Doğa "Anladım" diyerek kaşlarını havaya kaldırdığında artık tek istediği buradan gitmekti. Duydukları yetmişti daha fazla bir şey duymak istemiyordu.

- bunları bana neden anlatıyorsun sonuçta daha yeni tanıdığın birine anlatılmayacak kadar özel olduğunu düşünüyorum dediğinde Gizem gülümseyerek Doğanın elini sıktı.

- beni ilk gördüğün gün sana "benim hiç kimsem yok başka da bir şey sorma" demiştim benim derdimi merak eden tek kişi sendin hem de istemediğim halde.

Doğa kendinden bir kez daha nefret etti. Ne diye gelip sormuştu ki. Yine olsa yine yapmayacak mıydı iç sesiyle daha da daralırken Gizem devam et

- Üstelik sen Umut'un çocukluk arkadaşı çıktın bu yüzden de bana yardım edebilecek tek kişisin.