Αλήτισσα ψυχή

12

Το επόμενο πρωί, ο Θεός να το κάνει, ξυπνήσαμε κατά τις 4 το μεσημέρι.

Κ. Δημήτρη σήκω.
Δ. Ελα ρε Kay νυστάζω.
Κ. Και μέχρι πότε θα κοιμάσαι? Την Δευτέρα παρουσία??
Δ. Αυτο ισχύει και για εσένα.
Κ. Καλα έχεις δίκιο, σήκω όμως. Παω να δω τι έχει για φαΐ.
Δ. Καλα.

Παω στην κουζίνα και βλέπω ότι έχει πίτσα ψάχνω την Μαρία λείπει, τον Χάρη κι αυτός λείπει, τον μπαμπά μ κι αυτός λείπει οπότε μόνο εγώ και το βόδι που δεν ξερω αν θα σηκωθεί.

Κ. Δημήτρη!!! Έχουμε πίτσα.
Δ. Τι έχουμε???!!! Έρχομαι!!!!

Χαχα πριν δεν ήθελε να σηκωθεί μόλις άκουσε πίτσα πετάχτηκε.

Δ. Ήρθα!!!
Κ. Χαχα έλα έτοιμος.

Βαζω πίτσα σε δύο πιάτα τα αφήνω στο τραπέζι καθόμαστε και τρώμε. Τελείωσα και έβαλα τα πιάτα στο νεροχύτη.

Κ. Θα πάω βόλτα τον Weil θα έρθεις?
Δ. 1ον ναι θα έρθω 2ον έτσι θα πας?Ουπς έχει ένα δίκιο ήμουν με ενα αθλητικό μπουστάκι και ενα σορτσάκι.
Κ. Ναι ρε έτσι θα βγω.
Δ. Να σε δω και να μην το πιστέψω. Εу το εννοούσες αυτο που ειπες χθες στην Ελένη? Για σήμερα ότι....
Κ. Με έχεις δει πολλές φορές να λέω κάτι χωρίς να το εννοώ? Δεν θα την βγάλει καθαρή θα είναι και η Ειρήνη μπροστά.
Δ. Οκ.
Κ. Πάω να αλλάξω.

Πηγαίνω στο δωμάτιο και βάζω ένα κόκκινο-άσπρο-μαύρο τζιν μια κόκκινη μπλούζα και τα παπούτσια μου.

Ο Δημήτρης είχε ντυθεί πιο πριν οπότε πηρα την αλυσίδα, βγήκαμε κλείδωσα και κατεβήκαμε κάτω. Πέρασα την αλυσίδα στον λαιμό του και πήγαμε βόλτα μέχρι το γήπεδο.

Δ. Ευχαριστώ ρε συ.
Κ. Για πιο πράγμα?
Δ. Για όλα.
Κ. Δεν χρειάζεται να με ευχαριστείς.
Δ. Καλα... Αλλά εχθες γιατί ήσουν κάτω με τον Weiler σαν να το ήξερες ότι θα ερχόμουν?
Κ. Φφ. Γιατί ήξερα ότι θα ερχόσουν... Δεν ξέρω αλλα ένιωθα ότι θα έρθεις, οτι κατι θα γινόταν σπίτι σου και θα ερχόσουν αλλά δεν έδωσα σημασία. Αλλα από ό,τι φάνηκε έπεσα μέσα γι αυτο περίμενα κάτω αν και ήμουν κουρασμένη. Ελα πάμε ένα τρέξιμο?
Δ. Αντε πάμε.