Αλήτισσα ψυχή

14

Το επόμενο πρωί χτυπάει το ξυπνητήρι μου και σηκώνομαι. Πήγα στο μπάνιο χτενιστηκα και έπλεινα τα δόντια μου. Βγαίνω από το μπάνιο και όλοι κοιμόμασταν οπότε πήγα να φάω. Έβγαλα το μπολ με τα δημητριακά έβαλα και κακάο, έκατσα στο τραπέζι και έφαγα βλέπω μια σκιά στο βάθος και είναι ο Χάρης.

Κ. Καλημέρα... Πως κι έτσι από τωρα ξύπνιος?
Χ. Για να σε χαιρετήσω ξύπνησα.
Κ. Κοίτα δεν θα έφευγα έτσι θα ερχόμουν να σας χαιρετήσω έτσι κι αλλιώς.
Χ. Δεν πειράζει. Ο Weiler?
Κ. Στον Δημήτρη. Λέει θέλει να πάρει σκύλο και όσο θα λείπω του είπα να κρατήσει τον δικό μου να δει άμα μπορεί να πάρει.
Χ. Α οκ. Τι ώρα θα φύγεις?
Κ. Ε θα φάω και θα φύγω κατά τις 8 αν ξεκινήσω στις 10 περίπου θα φτάσω.
Χ. Οκ.
Κ. Αντε πάω να ετοιμαστώ.
Χ. Θες βοήθεια?
Κ. Εε ναι λίγο.
Χ. Χαχα έρχομαι.

Έρχεται στο δωμάτιό μου ανοίγει την ντουλάπα μου και βγάζει ένα σκισμένο μπλε τζιν και μια κοντομάνικη μπλούζα.

Χ. Εδώ είσαι.
Κ. Ναι ρε τπτ άλλο.
Χ. Γιατί ρε.
Κ. Γιατι? Γιατί θα οδηγαω μηχανή, γιατί είναι φθινόπωρο, γιατί γενικά έχει κρύο.
Χ. Ναι σωστά καλα λες μισό να δω κάτι αλλο.

Τελικά έβγαλε ένα ασπρόμαυρο φούτερ, την ζακέτα μου την μαύρη και μια άσπρη φόρμα και διάφορα σχέδια.