Γυναίκα που 'χει αλύτισσα ψυχή ποτέ μην την πληγώσεις γιατί στο τέλος θα γελά κι εσύ θα μετανιώνεις.
"Μαλάκα έχει ωραίες καμπύλες, αχ πάνω της να ήμουν" Το άκουσα και τον κοίταξα με δολοφονικό βλέμμα ήταν ένα παιδί κάπου στα 20 με 22 με μαύρα μαλλι...
Το επόμενο πρωί ξύπνησα στο δωμάτιο του Δημήτρη. Χάθηκα σε κάποια φάση και προσπαθούσα να θυμηθώ τι έγινε εχθές.
Ήμουν κάτω με τα παιδιά βλέπαμε karate kid, ανέβηκα πάνω και καθόμασταν στο μπαλκόνι και μετά... μετά τι? Για μισό φοράω ρούχα? Α φοράω κάτι είναι αυτό. Βλέπω τον Δημήτρη να βγαίνει από το μπάνιο και με κοίταξε.
Δ. Καλημέρα στις 12 το μεσημέρι. Κ. Γειά σου κι εσένα. Λέω και βάζω τα χέρια μου στο πρόσωπό μου ενώ ξαπλώνω προς τα πίσω. Κ. Τι έγινε εχθές? Δ. Α τίποτα, καθόμασταν έξω και σε πήρε ο ύπνος. Λέει και έρχεται προς το κρεβάτι κάθεται δίπλα μου και στηρίζει τους αγκώνες του στα γόνατα του. Κ. Μετά? Δ. Σε έφερα μέσα, κατέβηκα κάτω να πω στον Μολόχα ότι κοιμάσαι και αυτό. Κ. Μονο? Δ. Ανέβηκε σε φίλησε και κατέβηκε. Κ. Ουφ. Δ. Τι είναι ρε? Κ. Για κάποιο λόγο πίστεψα ότι έγινε κάτι. Δ. Όχι ρε, ηρέμησε. Κ. Είδες το ύφος του? Δ. Δεν έχει θέμα και στο έχει πει. Κ. Φφ. Μου είχε ζητήσει να του πω γενικά τι τρέχει με εμάς, του είπα τα βασικά. Τα υπόλοιπα ίσως του τα πω στη Σαντορίνη. Δ. Πόσα θα αφήσεις για την Σαντορίνη πια? Κ. Εε δεν είναι πολλά. Δ. Οκ. Σήκω πάμε κάτω.
Σηκώνομαι και πηγαίνω στο δωμάτιό μου να αλλάξω. Έβαλα ένα μαύρο κοντό μπλουζάκι, ένα σκισμένο μπλε τζιν από κάτω ένα διχτυωτό καλσόν και τα άσπρα nike off-white μου.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Κατέβηκα κάτω και πηγαίνω στην κουζίνα όπου ήταν ο Μολόχα.
Μ. Καλημέρα. Λέει χαρούμενος και με πλησιάζει. Κ. Καλημέρα μωρό μου. Λέω και αφήνω ένα φιλί στα χείλη του. Μ. Σου έχω κάνει καφέ στο πάγκο. Κ. Α ευχαριστώ. Λέω και καθόμαστε στην μπάρα. Μ. Πως κοιμήθηκες? Κ. Καλά νταξει. Με πήρε ο ύπνος όταν καθόμασταν στο μπαλκόνι. Μ. Ναι μου το είπε ο Jay. Γιατί το παίζει τόσο χαλαρός. Έχω μείνει να τον κοιτάζω με μία περίεργη φάτσα. Μ. Τι σκέφτεσαι? Κ. Δεν ξέρω, αν ήταν άλλος στη θέση σου λογικά θα είχε σκυλιάσει, εσύ είσαι χαλαρός και με κομπλαρει λίγο. Δεν λέω ότι με χαλάει. Μ. Εντάξει είχα λίγο άγχος, αλλά σε εμπιστεύομαι. Λέει και πίνει μια γουλιά από τον καφέ του. Κ. Άγχος γιατί? Μ. Α τίποτα μην δίνεις σημασία. Κ. Μάλιστα. Μ. Μας θέλει στο γραφείο. Κ. Πάμε.
