Αλήτισσα ψυχή

17

Στον ύπνο μου είδα ένα περίεργο όνειρο. Ήμασταν εγώ και ο Ραφαέλ είχα μείνει σπίτι του. Είχαμε περάσει υπέροχα το βράδυ και το πρωί όταν ξυπνήσαμε αυτός είχε νευριάσει και φώναζε. Φωνάζε πολύ μέχρι που πήγε στο μπάνιο όσο ήταν εκεί εγώ πήρα τα ρούχα μου από το δωμάτιο και ντύθηκα. Αυτός βγήκε από το μπάνιο και ηρθε στο δωμάτιο με νεύρα. Μετα αν θυμάμαι καλα μου είπε.

Ρ. Γιατί το έκανες αυτό?
Κ. Τι έκανα?
Ρ. Για δες λίγο. Λεει και μου δείχνει ένα σημάδι λίγο πιο κάτω από την κοιλιά του.
Κ. Γιατι εσύ έκανες αυτό. Λέω και του δείχνω κι εγω το ίδιο σημάδι πάνω μου.
Ρ. Τι έκανες εχθές το βράδυ?
Κ. Ό,τι έκανες κι εσύ.
Ρ. Λέγε ρε. Μου φωνάζει.
Κ. Δεν θυμάσαι τι έκανες? Το κάναμε ενώ ήσουν μεθυσμένος?
Ρ. Τι είπες ρε. Κάτι πήγε να κάνει αλλα δεν είδα γιατι πετάχτηκα απο τον υπνο μου.

Η Ιωάννα ήταν δίπλα μου και με κοιτούσε λες και είχε καταλάβει ότι έβλεπα εφιάλτη.

Ι. Καλα είσαι? Ηρέμησε πάω να σου φέρω νερό.
Κ. Όχι εντάξει εφιάλτης ήταν.
Ι. Καλα λέγε εσύ εγώ πάω να σου φέρω νερό. Λέει και φεύγει.
Κ. Ρε σε λέω καλα ειμαι. Λέω με ενα αστείο τόνο στην φωνή μου για να την ηρεμήσω. Τελικά όντως μου έφερε νερό.
Ι. Ορίστε.
Κ. Ευχαριστώ. Λέω και πίνω.
Κ. Σοβαρά ηρέμησε όνειρο ήταν. Καλα είμαι. Ποίοι θα έρθουν σήμερα?
Ι. Ε ο Δημήτρης, ο αδερφός του και οι γονείς τους.
Κ. Οκ. Αντε ετοιμάσου κι έρχομαι.
Ι. Εντάξει.

Σηκώνομαι, πηγαίνω στο μπάνιο, πάω τουαλέτα, πλένω δόντια και πρόσωπο και μετα στο δωμάτιο. Βγάζω τις πιτζάμες και βάζω το φόρεμά που πήρα προχθες, τα τακούνια μου. Βαζω τους χρυσούς κρίκους μου, λίγο κραγιόν και eye liner και είμαι έτοιμη.

Η Ιωάννα ήταν έτοιμη και περίμενε στο σαλόνι. Φορούσε το φόρεμα που είχε πάρει όταν είχαμε πάει για ψώνια, κάτι ασημένια τακούνια και τους ασημένιους κρίκους της.