Το άλλο πρωί ξύπνησα στο σπίτι μου. Αχ τι καλά σπίτι μου σπιτάκι μου. Σηκώθηκα και πήγα στην ντουλάπα μου να βρω τι θα βάλω. Τελικά έβαλα μια μαύρη φόρμα και κίτρινα σχέδια και μια μπλούζα με τα ίδια χρώματα.
Βγήκα από το δωμάτιο και πήγα στην κουζίνα να φάω εκεί ήταν ο αδερφός μου με τον Παύλο.
Π. Καλημέρα. Λέει και με αγκαλιάζει.
Κ. Καλημέρα. Τι κάνετε?
Χ. Καλά. Να σου πω το φιλικό έγινε και κερδίσαμε επίσης ο Μάριος άρχισε να λέει ότι δεν ήρθες επειδή αν ερχόσουν θα χάναμε και τέτοια.
Κ. Χεστον ρε με αυτόν θα ασχολούμαι. Εσύ δεν ήσουν αρχηγός?
Χ. Ναι εγώ ήμουν.
Κ. Γι αυτό κερδίσατε. Φαντάζεσε να ήταν πάλι αυτός!?
Π. Α καλα άστο. Όσους αγώνες έχω δει με αυτόν αρχηγό ήταν χαμένοι.
Κ. Ο μπαμπάς και η Μαρία?
Χ. Δουλειά.
Κ. Α ωραία. Ξέρεις τι ήθελε να μου δώσει?
Χ. Όχι? Δεν μου είπε ότι θέλει να σου δώσει κάτι.
Κ. Τέλεια. Τι έχει για φαΐ?
Π. Πειραμε κρέπες και σου πειραμε κι εσένα.
Κ. Ευχαριστώ.
YOU ARE READING
Αλήτισσα ψυχή
ActionΓυναίκα που 'χει αλύτισσα ψυχή ποτέ μην την πληγώσεις γιατί στο τέλος θα γελά κι εσύ θα μετανιώνεις. "Μαλάκα έχει ωραίες καμπύλες, αχ πάνω της να ήμουν" Το άκουσα και τον κοίταξα με δολοφονικό βλέμμα ήταν ένα παιδί κάπου στα 20 με 22 με μαύρα μαλλι...