Part 38 {Zawgyi}

763 37 0
                                    


ညေနခင္းတစ္ခုတြင္ 'ဆူး'အလုပ္လုပ္ေနရင္း ဗိုက္ေတြေအာင့္လာသည္။

"အား!...အား!..."

ကိုယ့္ေနရာမွာအလုပ္လုပ္ေနတဲ့'လင္း'လဲ စိုးရိမ္ထိတ္လန႔္သြားၿပီး 'ဆူး'အနား ခ်က္ခ်င္းေရာက္သြားသည္။

"ဆူး...ဆူး ဘာျဖစ္လို႔လဲဟင္...ဘယ္နား ဘာျဖစ္လို႔လဲ"

"လင္း...ဆူး...ဆူး ဗိုက္ေတြေအာင့္တယ္...အား....အရမ္း..ေအာင့္တယ္...အား.."

"မျဖစ္ဘူး..မျဖစ္ဘူး...အိမ္အျမန္ျပန္ၿပီး မိသားစုဆရာဝန္ေခၚျပရေအာင္...လာ...လာ...အိမ္အျမန္သြားၾကမယ္...အိမ္အထိ ေအာင့္ခံနိုင္ရဲ႕လားဟင္"

"အင္း...နိုင္ပါတယ္"

'ဆူး'ကိုအသာဆြဲထူကာ ကားပါကင္အထိ 'လင္း'ကထိန္းကိုင္ေပးရင္း အိမ္သို႔ျပန္သြားၾကသည္။

**************************************

အိမ္ေရာက္လို႔ ဆရာဝန္ကစမ္းသပ္ေပးၿပီးေနာက္-

"ဆရာ...ဆူး ဘာျဖစ္တာလဲဟင္...တစ္ခုခု ျဖစ္တာလားဆရာ"

ကာယကံရွင္ကမေမးရဘူး၊'လင္း'က စိုးရိမ္ႀကီးစြာနဲ႕ ဆရာဝန္ကိုေမးလိုက္သည္။
(ဆရာဝန္ကေတာ့ 'ဆူး'အေဖနဲ႕႐ြယ္တူေလာက္ျဖစ္သည္)

"ဘာမွေထြေထြထူးထူးျဖစ္တာေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး...ဒီအတိုင္းပဲ အစာအိမ္ကိုနည္းနည္းထိသြားလို႔ ဗိုက္ေအာင့္တဲ့သေဘာပါ...ၾကည့္ရတာ အစားသိပ္မစားဘူးထင္တယ္...ဟုတ္တယ္မလား သမီး"

"ရွင္?...အစာအိမ္.ဟုတ္လား ဆရာ...ဆူးက အစာအိမ္ေရာဂါျဖစ္ေနတာလား...ဟုတ္လား...လင္းတို႔ ဘယ္လိုလုပ္ရမလဲဟင္"

'လင္း'ကထိတ္လန႔္ၿပီး ပ်ာပ်ာသလဲေမးလိုက္သည္။

"မဟုတ္ဘူး..အဲ့ဒီလိုမဟုတ္ပါဘူး လင္းလက္ရဲ႕...ဆရာေျပာသလိုပဲ အစားနည္းေနလို႔ အာဟာရမျဖစ္ဘဲ အစာအိမ္ကိုနည္းနည္းေလးထိသြားၿပီး ဗိုက္ေအာင့္သြားတာေပါ့...ရိုးရိုးဗိုက္ေအာင့္တဲ့အဆင့္ပါပဲ သမီးရဲ႕...လင္းလက္တို႔ကေတာ့ ဟိုးအလြန္ဆုံးအဆင့္ထိေတြးပစ္လိုက္တာပဲေနာ္"

"ဟီး...မဟုတ္ပါဘူး ဆရာရဲ႕...အစာအိမ္ဆိုတဲ့စကားၾကားေတာ့ လင္းလန႔္သြားလို႔ပါ"

ခ်စ္သူ...သိေစ >>{Zaw+Uni}Where stories live. Discover now