Part 5 {Zawgyi}

1K 56 0
                                    

"ရင္ခုန္လိုက္တာ..ရင္ခုန္လိုက္တာ...လင္းရဲ႕ႏွလုံးႀကီး အရမ္းခုန္လြန္းလို႔ေပါက္ထြက္ေတာ့မယ္ထင္တယ္ ဆူးရယ္"

"လင္းကလဲ...လင္း ေအာင္ပါတယ္...ဘာကိစၥ ဒီေလာက္ရင္ခုန္ေနရတာတုန္း...ဆူးကိုလဲ အားနာပါဦး...ဆူးကသာ အေျဖဘယ္လိုထြက္လာမလဲမသိဘူး...ဆူးကိုလဲ သနားဦး"

(၁ဝ)တန္းေအာင္စာရင္းထြက္မယ့္ေန႕မွာ သူမတို႔ႏွစ္ေယာက္က ေအာင္စာရင္းၾကည့္ဖို႔ေက်ာင္းေရွ႕ကိုေရာက္ေနၾကသည္။သူမတို႔ေရာက္တာအေစာႀကီးမို႔လို႔ စာ႐ြက္ေတာင္မကပ္ေသး။

"ဆူးလဲေအာင္ပါတယ္ ဆူးရဲ႕...လင္းရင္ခုန္တာက Dပါခ်င္လို႔ပါ...အဲ့ဒါ စိုးရိမ္လို႔"

"ပါမွာပါ...လင္းက အနည္းဆုံး၁ခုေတာ့ ပါမွာေသခ်ာတယ္"

"အဲ့လိုပဲဆုေတာင္းပါတယ္..အဲ.ဟိုမွာ ဆရာမတစ္ေယာက္ထြက္လာၿပီ ဆူး...ေအာင္စာရင္းစာ႐ြက္ ကပ္ေတာ့မယ္ထင္တယ္...လင္း သြားၾကည့္လိုက္မယ္..ဆူး ေနခဲ့ေနာ္"

"လူေတြအမ်ားႀကီးနဲ႕ ဘာလို႔သြားတိုးမွာလဲ လင္းကလဲ...စိတ္ရႈပ္စရာႀကီးကို"

"ဟုတ္တယ္ေလ..လူေတြကအရမ္းမ်ားေနလို႔ ဆူးကိုေနခဲ့ခိုင္းတာ...ေတာ္ၾကာ လူေတြၾကားထဲအရမ္းတိုးလို႔ ဆူးခိုင္းမိေနမွာစိုးလို႔"

"ဟင့္အင္း...လင္းလဲ မသြားနဲ႔ေလ...လူ႐ွင္းၿပီဆိုေတာ့မွ သြားၾကည့္ၾကရေအာင္..ေနာ္"

"ဒါေပမယ့္ လင္းကအျမန္ၾကည့္ခ်င္ေနၿပီ...resultကို အရမ္းသိခ်င္ေနၿပီ...ေနာ္...လင္း မေစာင့္ႏိုင္ေတာ့လို႔ပါ ဆူးရယ္...လင္း အျမန္သြားၾကည့္ၿပီး ျပန္လာခဲ့မယ္ေနာ္...ဆူးက ဒီမွာပဲေစာင့္ေနခဲ့"

'လင္း'ရဲ႕ေတာင္းဆိုေနတဲ့သနားစဖြယ္မ်က္ႏွာေလးေၾကာင့္ 'ဆူး'မတားရက္ႏိုင္ေတာ့ဘဲ ခြင့္ျပဳကာေခါင္းေလးၿငိမ့္ျပလိုက္သည္။

"ဒါဆို လင္းျမန္ျမန္သြားလိုက္မယ္ေနာ္"

"လင္း...ဆူးပါ လိုက္ခဲ့မယ္"

'ဆူး'က ထြက္သြားေတာ့မယ့္'လင္း'ရဲ႕လက္ကေလးကိုလွမ္းတြဲလိုက္သည္။

"ဒါေပမယ့္.."

"ဆူး လိုက္ခဲ့မယ္...လင္းတစ္ေယာက္ထဲ လူေတြၾကားထဲမလႊတ္လိုက္ႏိုင္ပါဘူး...တူတူသြားၾကမယ္"

ခ်စ္သူ...သိေစ >>{Zaw+Uni}Where stories live. Discover now