ခ်စ္သူ...သိေစ >>{Zaw+Uni}

Part 11 {Zawgyi}

သံုးႏွစ္ၾကာၿပီးေနာက္⌛⌛
~~~~~~~~~~~~~~~~~

ေလဆိပ္ကေနျပန္ေရာက္ေရာက္ခ်င္း 'ဦးမင္းမင္းထက္'ကို 'လင္း'ကထိုင္ကန္ေတာ့ေနသည္။'လင္း'ကို 'ဦးမင္းမင္းထက္'ကကိုယ္တိုင္သြားႀကိဳခဲ့ေပမယ့္ 'ဆူး'ကေတာ့လိုက္မလာပါဘူး။အခုထိစိတ္ေကာက္ေနတုန္း။လိုက္သာလိုက္မလာတာ၊သူ႔မွာ ရင္ခုန္လြန္းလို႔ထိုင္မရ၊ထမရနဲ႔ဂဏာမၿငိမ္ဘဲ အိမ္ထဲမွာဟိုဒီေလ်ွာက္သြားေနတုန္း ကားဝင္လာသံၾကားမွဆိုဖာေပၚပစ္ထိုင္လိုက္ေလရဲ႕။😆😆

"သာဓု.သာဓု.သာဓုပါကြယ္..သမီးလင္းလက္ ဘုန္းႀကီးလို႔အသက္႐ွည္ပါေစ..ေနာ္...ၿပီးေတာ့ ေဆာင္ရြက္သမ်ွတိုင္းေခ်ာေမြ႔ေအာင္ျမင္ပါေစဗ်ာ"

"ဟုတ္ကဲ့..ေပးတဲ့ဆုနဲ႔ျပည့္ပါေစ ေလးေလး"

တစ္ဖက္ကဆိုဖာေပၚထိုင္ေနတဲ့'ဆူး'ကမသိမသာေလးျပံဳးကာ 'လင္း'ကိုလွမ္းၾကည့္ေနသည္။မ်က္ခံုးေမႊးထူထူ၊မ်က္ဝန္းနက္နက္ကေလးနဲ႔ႏွာတံေလးကခြၽန္မလိုလို၊လံုးမလိုလို၊ႏႈတ္ခမ္းေလးကေတာ့မထူမပါး၊ေက်ာလယ္ထိ႐ွိတဲ့ဆံပင္ကိုခပ္ေျမာက္ေျမာက္ေလးစည္းထားေတာ့႐ွင္းလင္းေပၚလြင္ေနတဲ့နဖူးျပင္က်ယ္က်ယ္နဲ႔မ်က္ႏွာလွလွေလး၊ၿပီးေတာ့ အရပ္ကေလး႐ွည္႐ွည္၊အသားကျဖဴျဖဴနဲ႔ ႐ွပ္အက်ႌအျဖဴလက္႐ွည္ေလးႏွင့္ဂ်င္းေဘာင္းဘီရွည္အနက္ေရာင္ေလးဝတ္ထားၿပီးေခ်ာေမာေနတဲ့'လင္း'ကို 'ဆူး'ခဏတာေငးၾကည့္ေနမိသည္။

"ဆူး...အားလံုး အဆင္ေျပတယ္မဟုတ္လား"

သူမေငးေနမိစဥ္ 'လင္း'ကလာႏႈတ္ဆက္ေတာ့ ခ်က္ခ်င္းပဲသတိဝင္ကာအၾကည့္လႊဲလိုက္ၿပီး မသိမသာျပံဳးေနမိတာကိုခ်က္ခ်င္းတည္ပစ္လိုက္သည္။ၿပီးေတာ့ 'လင္း'ေမးတာကိုလဲျပန္မေျဖဘဲ မ်က္ႏွာကိုေဘးဘက္လွည့္ပစ္လိုက္သည္။

'လင္း'ကေတာ့ ေပ်ာ္ေနတဲ့အေပ်ာ္ေတြေတာင္ေပ်ာက္ကာ မ်က္ႏွာေလးညႇိဳးသြား႐ွာသည္။'လင္း'လဲ 'ဆူး'အတိုင္းပါပဲ။'ဆူး'ကိုလွမ္းႏႈတ္ဆက္ရင္း 'ဆူး'ရဲ႕ေျပာင္းလဲလာတဲ့အစိတ္အပိုင္းတစ္ခုခ်င္းစီကို ေသခ်ာလိုက္ၾကည့္ေနခဲ့သည္။'ဆူး'ရဲ႕မ်က္လံုးဝိုင္းဝိုင္းေလးရယ္၊ညႇိဳ႕ယူဖမ္းစားႏိုင္တဲ့မ်က္ဝန္းလွလွေလးရယ္၊မ်က္ေတာင္႐ွည္ေကာ့ေကာ့ေလးေတြရယ္၊ႏွာတံေလးေသးေသးခြၽန္ခြၽန္ေလးရယ္၊ျပံဳးမေယာင္ျဖစ္ေနတဲ့ပန္းႏုေရာင္ႏႈတ္ခမ္းေလးရယ္၊ေျပာင္းလဲသြားတာဆိုလို႔ ခါးေအာက္ထိ႐ွည္ေအာင္ထားထားတဲ့ဆံပင္႐ွည္ေလးေတြနဲ႔ မၾကည့္ရက္နိုင္ေအာင္လွလာတဲ့'ဆူး'ရဲ႕အလွမွာနစ္ေျမာသြားမိသည္။ေငးေနရင္းနဲ႔ သူမရင္ထဲတစ္မ်ိဳးႀကီးျဖစ္လာလို႔ မလံုမလဲအၾကည့္ေတာင္လႊဲမိသြားသည္။💘💘