Don't Love Without Me - Chanbaek - Mpreg

Yeşeren Kıskançlık

Merhaba!!!!!!

Nasılsınız? Hepinize mutlu bir hafta diliyorum<3<3

Bölümü seversiniz umarım, iyi okumalar <3<3<3<3<3<3<3<3

Düğün törenleri biteli bir hafta olmuştu ama Kral Chanyeol hala buradaydı. Luhan bile yeni haline alışmış ama ben onun burada olmasına alışamamıştım. Gerçek şu ki bu bir hafta boyunca onunla aynı yerde bulunmamak için her şeyi yapmıştım ta ki Minseok ve Komutan Jongdae'yi birlikte görene kadar.

Bu konuyu Minseok ile konuşmuştum ve bana kaçamak cevaplar vermişti. Gece bu konuya açıklık getirmeliydim.

Av mevsimi dolayısıyla ormanda ava çıkılmıştı sabah. Abim, Luhan, Komutan Jongin, Kral Chanyeol, Komutan Jongdae, Minseok ve ben vardım. Tabi arkamızdan da bir sürü dolusu görevli ve asker geliyordu.

Ara ara mola vererek yolun yarısından fazlasını geçmiştik öğlene kadar. Abim ve Chanyeol en önde sohbet ederek sürüyorlardı atlarını. Hemen arkalarında biz vardık.

Luhan korkularını neredeyse üzerinden attığı için mutluydum. O gerçekten mutlu olmayı hak ediyordu.

"Hemen amca olmak istemiyorum Luhan." Dedim gülerek abimi izlemeye dalmış bedene hitaben. Yeni evli çiftin odalarında kalma istekleri herkesin dilineydi malum.

"A-anlamadım." Dedi sonunda dikkatini bana vererek.

"Bu bakışlarını abim görürse avı falan unutur biliyorsun değil mi ve çadırınızdan çıkamazsınız."

Bu dediğime karşılık gülmeye başlamıştık ikimiz de. Ama sonra yüzü ciddileşti.

"Sehun henüz bir çocuk istemediğini söyledi."

"Abim çocukları çok sever, şaşırdım doğrusu."

Bir süre sessizlik oldu.

"Yoksa sen istiyor muydun hemen?" dedim çekinerek.

Evli çiftlerin bu konudaki kararsızlığı pek de hoş olmuyordu.

"Evet, yani kendimden emin olmak istiyorum, ona bir çocuk verebiliyor muyum diye."

Bizim atlarımız biraz geride kaldığı için rahatça konuşuyorduk.

"Abim babama benzememek için elinden geleni yapıyor Luhan, bu da bir parçası. Seninle olan ilişkisinin tadına varmak sonra da bunu bir çocukla taçlandırmak istiyor. Ama eğer sakladığın hisleri ona açarsan bu konuyu daha çabuk halledersiniz."

"Majesteleri vardık."

Luhan'ı cevap vermekten Minseok kurtarmıştı. Bir gün önceden hazırlanan çadırlar ağaçların çok sık olmadığı bir alana kurulmuştu. Çadırların yakınına gelince atlardan indik.

"Akşam olmak üzere. Yemeğe kadar dinlensek iyi olur." Dedi abim elini Luhan'a uzatarak.

Luhan abimin elini kavrayıp bana kaçamak bakışlar atarken yürümeye başladılar. Sessizce dudaklarımı oynatarak 'söyle' dedim.