Don't Love Without Me - Chanbaek - Mpreg

İhanet

Merhaba<3<3<3<3<3<3 

Arkadaşlar ben yorumlarınıza olabildiğince cevap vermeye çalışıyorum, bu sizi rahatsız etmiyor değil mi? Bir yazar olarak okuyucaularımın varlığından ne kadar mutşu olduğumu böyle gösterebiliyorum ancak. 

Bu bölümler de geçecek elbet, merak etmeyin<3 

Sizi seviyorum, umarım beğenirsiniz, iyi okumalar<3<3<3<3<3<3<3<3<3

(Baekhyun)

Gözlerimi daha güzel bir güne açamazdım sanırım. Sıcaktan dolayı gözlerimi açar açmaz yanağımın temas ettiği çıplak beden beni gülümsetmişti. Dün gece yaşanan her şey gerçekti.

Biz, biz birlikte olmuştuk ve Chanyeol beni eşi yapmak istediğini söylemişti.

Sevdiğim kişi oydu ve biz birlikte olacaktık! Her şey hala bir rüya gibi geliyordu. Chanyeol'un bana aşık olması ve bu yolda büyük bir adım atmamızı sağlaması kesinlikle beklediğim şeyler değildi.

Kafamı yasladığım göğse parmaklarımı çıkardım ve okşamaya başladım. Chanyeol gıdıklanmış olmalı ki kıpırdanıp yüzünü buruşturmuştu. Onun bu haline kıkırdamadan edememiştim.

Güneş henüz doğmamıştı ve hafif karanlığı aydınlatan mumlar sayesinde daha belirgindi her şey.

Chanyeol biraz daha kıpırdanınca göğsündeki başımı omzuna yerleştirdim ve uyanmasını beklemeye başladım. Hala bir tepki gelmeyince hızla dudaklarına bir öpücük kondurdum. Bu onu biraz daha tetiklemiş olacak ki gözlerini önce yumdu ve sonra kırpıştırmaya başladı göz kapaklarını.

Zorla açabildi sonunda gözlerini. Önce tavanda gezindi ve sonra odada. En son beni bulduğunda heyecanla gülümseyerek ona baktım ve dayanamayıp hızla dudaklarına bir öpücük kondurdum. Karşılık vermemişti ama muhtemelen yeni uyandığı içindi.

"Günaydın." Dedim sevecenlikle.

"Bugün yoğun olacaksın biliyorum ama en azından birlikte yıkansak da gitsen olmaz mı?"

Hala neşeyle konuşmaya devam ediyordum. Chanyeol ise biraz yukarıdan beni izliyordu.

"Kraliçeyi ziyaret ederim mutlaka. Sen istemediğin sürece kimseye bahsetmem aramızda olanlardan ama-"

Tedirgince gözlerimi kaçırdım. Aramızdaki hislerin bir simgesi olmalıydı.

"Ama çok ertelemek istemiyorum. Silla'ya dönmeden herkes bilsin istiyorum." Dedim özgüvenle gözlerinin içine bakarken.

Heyecandan hiç olmadığı kadar hızlı atan kalbim ile gözlerimi ona diktim. Bir cevap bekliyordum. Neden bu kadar uzun sürmüştü?

"Chanyeol?" dedim onu kendine getirmek için.

Hala cevap gelmeyince bir elimle yanağını okşamaya başladım. Anında gözleri elimi bulmuştu.

"Bir sorun mu var?"