ក្រាក
សម្លេងរបើកទ្វារបន្លឺឡើងទាក់ទាញចំណាប់អារម្មណ៍ជីនឲ្យដើរទៅមើលយ៉ាងឡើង ដោយរំពឹងទុកថាក្មួយស្រីនឹងត្រលប់មកវិញហើយការរំពឹងទុករបស់ជីនពិតជាបានផលពិតមែន។ ជេសស្ម៉ីនមកផ្ទះវិញក្នុងសភាពទទឹកជោគព្រោះសើមនឹងទឹកភ្លៀង
"ហេតុអីមកវិញបែប ជេសហៅពូទៅយកក៏បាន?ម៉េចមិនលើកទូរស័ព្ទ?" ជីនអោបក្មួយស្រីបណ្ដូលចិត្តជាប់ដើមទ្រូងដោយក្ដីព្រួយបារម្ភជាខ្លាំង តែនាងពុំបានលើកដៃអោបតបវិញទេ
"មិនចង់រំខាន" ជេសស្ម៉ីននិយាយយ៉ាងរាបស្មើ ខ្លួនប្រាណនាងប្រែជាក្ដៅដូចភ្លើង ដៃជើងចាប់ផ្ដើមទន់ហើយក៏សន្លប់បាត់ស្មារតីក្នុងរង្វង់ដៃលោកពូបាត់ទៅ
"ជេស!? ជេស!" ជីនប្រញាប់បីក្មួយស្រីចូលបន្ទប់របស់ខ្លួនហើយសម្រាតខោអាវនាងដោយផ្លាស់ឲ្យនាងពាក់អាវសឺមីស្ដើងរបស់ខ្លួនសិន សឹមបីទៅដាក់លើពូកតាមក្រោយ
"ក្ដៅខ្លួនខ្លាំងណាស់" ជីនដើរចូលបន្ទប់យកក្រណាត់សើមមកជូតខ្លួនឲ្យជេសស្ម៉ីនរហូតដល់ទាបភ្លឺម៉ោងពីរមិនបានដេកមិនបានពួន គិតតែពីជូតខ្លួនចុះឡើងៗ ជូតគ្រប់កន្លែងសព្វគន្លៀត
"ហឹម" ជេសស្ម៉ីនប្រះខ្លួនតិចៗនៅលើពូកហើយសន្សឹមបើកភ្នែកក៏ឃើញមុខអ្នកដែលស្ដីឲ្យនាងមុនគេ មុខចឹងសោះអាចធ្វើឲ្យបេះដូងនាងលោតញាប់បានដែរ
"ជេស ងើបហើយហេ? ឃ្លានទេ?" ជីនស្វាងដេកដូចត្រូវគេជះទឹកកណ្ដាលមុខហើយប្រឹងជីកសួរជេសស្ម៉ីនព្រោះបារម្ភពីនាងសឹងឆ្កួត
"កុំប៉ះខ្ញុំ" ជេសស្ម៉ីនងាកមុខចេញដោយការអន់ចិត្ត មុននេះនាងខឹងគេខ្លាំងណាស់តែក្រោយឃើញទង្វើល្អរបស់គេមកលើនាង ចិត្តក៏ប្រែជាទន់ល្អូក
"ពូសុំទោសណា កុំធ្វើបែបនេះទៀតដឹងទេ" ជីនយកម្រាមរបស់ជេសស្ម៉ីនមកដាក់លើថ្ពាល់របស់ខ្លួនហើយបង្អូសមកដាក់បបូរមាត់ថើបតិចៗ
"ខ្ញុំឃ្លាន" ជេសស្ម៉ីននិយាយកំបុត តែជីនក៏មិនបានប្រកាន់ខឹង ថែមទាំងសប្បាយចិត្តដែលនាងព្រមនិយាយរកគេ
"ពូទៅធ្វើបបរឲ្យណា ចាំបន្តិច" ជីនអោនថើបថ្ងាសជេដស្ម៉ីនមួយខ្សឺតហើយងើបទៅចង្ក្រានបាយដើម្បីធ្វើបបរឲ្យក្មួយស្រីយ៉ាងយកចិត្តទុកដាក់ ដាក់ទាំងចិត្តដាក់ទាំងបេះដូងចូល ខ្លួនជាមនុស្សប្រុសតែម្ហូបចេះធ្វើគ្រប់មុខ
ជីនយកចានបបរដាក់លើថាសដើរចូលទៅក្នុងបន្ទប់វិញទាំងស្នាមញញឹម គេដាក់ថាសលើទូរក្បាលដំណេកព្រមទាំងដាក់ជិតក្មួយស្រី
"ចាំពូបញ្ចុក ងើបមក"
"ខ្ញុំញ៉ាំខ្លួនឯងបាន ពូទៅដូរខោអាវទៅ ចាប់ផ្ដើមធុំក្លិនហើយ" ជេសស្ម៉ីនយកចានបបរមកកាន់ខ្លួនឯងហើយដួសបបរដាក់ចូលមាត់ខាណៈជីនងើបទៅបើកទូរយកសម្លៀកបំពាក់ទៅងូតទឹកក្នុងបន្ទប់ទឹក
ព្រឹកឡើងជេសស្ម៉ីននិងជីនមកសាលាដូចរាល់ដង តែមុនពេលចេញក៏មិនភ្លេចថើបបបូរមាត់ក្មួយមួយខ្សឺតសិនទើបដាច់ចិត្តបំបែកផ្លូវគ្នា។ ជេសស្ម៉ីនដើរចូលទៅអង្គុយក្នុងថ្នាក់របស់ខ្លួន រួចពន់ពែនខ្លួនដោយការចុករោយជាខ្លាំង ។
"ជេស" ស៊ូប៊ីនអូសកៅអីមកអង្គុយក្បែរនាងបម្រុងថាខ្ចីសៀវភៅតែត្រូវនាងល្អិតខ្ចីស្មាដេកបានមុន ដោយមិនឲ្យនិយាយអ្វីទាន់។
"នែជេស យើងខ្ចីមេរៀនកត់-"
"ស្អុយមាត់ណាស់ យើងចង់ដេកលើស្មាប្រុសស្អាតម្ដង"
ជីនដើរចូលក្នុងថ្នាក់ឃើញភាពស្និទ្ធស្នាលរបស់ក្មេងប្រុសស្រីមួយគូរធ្វើឲ្យក្នុងទ្រូងវារោលរាលដូចភ្លើងមួម៉ៅទាំងព្រឹក។
"ចូលក្នុងកន្លែងឲ្យអស់ទៅ ហែកក្រដាសប្រលង ទុកពេកឲ្យ1នាទី បើមិនទាន់ហើយទេសូន្យមួយថ្នាក់"ជីនខឹងតែជេសស្ម៉ីនមួយតែក៏ជះកំហឹងដាក់សិស្សមួយថ្នាក់ដែលមិនដឹងខ្យល់ស្អី ម្នាក់រត់ត្រហេបត្រហបចូលកន្លែងវិញយ៉ាងលឿនស្របពេលដែលជីនកំពុងសរសេរប្រធានលំហាត់លើក្ដារខៀន
ជីនដើរមកកន្លែងអង្គុយជេសស្ម៉ីនហើយច្រត់ដៃម្ខាងលើតុ ហើយម្ខាងទៀតដាក់ច្រត់លើកៅអីនាងដែលកំបាំងពីភ្នែកសិស្សដទៃ
"យប់នេះត្រូវថ្នាំខ្លាំងហើយ" ជីននិយាយហើយព្រួសខ្យល់ដង្ហើមក្ដៅគគុកដាក់កញ្ចឹងករបស់នាង ធ្វើឲ្យនាងព្រឺសម្បុរតាំងពីក្បាលដល់ចុងជើង ហើយសញ្ញាសួរក៏ចាប់ផ្ដើមលោតពេញខួរក្បាលសួរខ្លួនឯងថាថ្នាំខ្លាំងនោះជាអ្វី ឬថ្នាំដែលធ្វើឲ្យគ្រុនយប់មិញឆាប់បាត់?
_________________
អត់ទេ ថ្នាំនឹងលេបហើយគ្រុនលើសដើម🥺✌រ៉ូសស្ស៊ី
YOU ARE READING
បង្ក្រាបស្នេហ៍ប្រុសចាស់(ចប់)
Fanfictionបងហ៊ានស្បថណា បងស្រលាញ់ជេសស្ម៉ីនខ្លាំងណាស់ មិនខុសពីថេយ៉ុងដែលស្រលាញ់កូនទេ ហើយអាចនឹងខ្លាំងជាងវាស្រលាញ់ជេសស្ម៉ីនទៀត ព្រោះក្ដីស្រលាញ់របស់វាត្រូវបែងចែកឲ្យមនុស្សស្រីដល់ទៅបី តែក្ដីស្រលាញ់របស់បងទាំងអស់គឺឲ្យទៅជេសស្ម៉ីនតែម្នាក់គត់