Chapter 17: Tatoo

38 10 0
                                    

CHAPTER 17: Tattoo.

SOPHIA’s POV

Tuesday ngayon, at may audition ulit ang ‘Performers Club’. The club where I’m in from elementary, high school up to college.

Kaya tinawag na Performers Club ang club namin ay dahil lahat ng performing arts ay nandito na. May grupo para sa mga singers, dancers, actors and actresses. Sa club na ito sumali rin si Sky nung tumuntong kame sa high school.

Nakakapagtaka diba? Na isang Sky Venice Dela Vega ay marunong kumanta at sumayaw at the same time. Akalain mong ang taong walang kaekspre-ekspresiyon ay sumasayaw ng mga sayaw kung saan hindi mo aakalaing kaya niya.

And we want her back to the club. Because somehow the club helped her, it stands as a therapy for her. The outlet for all the stress she has in her life. And I know how much she loves singing, and that’s one reason that keeps her alive right now.

“Ayoko pa rin.” Dinig kong sabi niya kay  Nique na kanina pa siya sinasabihan na pumunta sa stadium para mag-audition sa Performers Club.

“Sky naman, sige na please….” Pagsusumamo ni Nique. Tiningnan lang siya nito ng walang emosyon at pinagpatuloy ang pagkain ng French fries.

“You love singing.” I blurted out. Naramdaman ko namang napalingon sila sakin lahat. Lalong-lalo na si Sky.

“It’s part of your life Sky Venice. And you can’t just end your day without listening to songs and singing with it at the same time.” Pagpapatuloy ko.

Tiningnan ko siya. I know her. She miss it too. Singing in front of the stadium.

I remembered yesterday I called her ‘crazy no-expression bitch’. I was so mad, because I saw her talking to that girl. That Camille is a bitch vice president of the student council. And we do hate her so much.

Pero ang babaeng yon ay isa rin sa mga taong humanga sa boses na taglay ni Sky.

“Stop it Sophia Athena. I don’t want to talk about it.” May pagdidiin sa pangalan ko na sabi niya. Ngumiti ako sakanya. Akala niya ba ay susuko na ako? kailangan niya rin naman yon eh. Para may paglalaanan na siya ng oras, at hindi puro pagbabasa ng mga articles ang gawin niya. Masyado na siyang matalino, kaya dapat binabawasan yan kahit papano.

“You can’t just throw it away. You love music since then Sky. You miss it don’t you? ” Nakangiti kong sabi sakanya. But she just stared at me, and smiled. A sad smile.

Tumingala siya, at pailing-iling na tumingin sakin.

“Yes, I miss it. I miss it so much.” Bulong niya, pero tama lang para marinig naming lahat.

Sa sinabi niya ay parang kinabahan ako.

“But I just can’t go back just like that Sophie.” Nanghihinang sabi niya.

“Why? Why can’t you go back to the club?” tanong ko sakanya. Gusto kong umiyak. Ganon nalang yon?

Akala ko sasagutin niya ang tanong ko. Pero nanatili siyang tahimik at nakatingin sa malayo.

Ano bang problema at ayaw niya?

May nasabi ba sakanya si Camille? That bitch!

Bakit niya pa kinausap si Sky, ayan tuloy parang wala sa sarili tong bestfriend  ko ngayon.

“Sky..” tawag ni Nique sakanya.

Closure (That's What We Need.)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon