CHAPTER 2: Sweet Brother
SKY's POV
Damn! Kung sino man yung taong yun, mapapatay ko siya kung isa lang siya sa mga taong walang magawa sa buhay.
Pagkatapos ng tawag ay nag-isip pa ako kung sino yung mga taong inutangan ko bago ako umalis, pero wala talaga. Wala naman akong atraso sa kung sino man.
Nakakafrustrate.
"Someone from the past, and going to be your last."
"Someone from the past, and going to be your last."
"Someone from the past, and going to be your last."
Nagpaulit-ulit ang mga katagang yan sa utak ko.
Ni hindi ko man lang nakilala ang boses ng taong yun.
Sana lang talaga may magandang rason ang taong yun para bulabugin ako sa pagtulog ko.
Ang pinakaayaw ko sa lahat ay ang nagsasayang ng oras.
"Damn. Alas tres na ng madaling araw." Singhal ko.
Dinalaw ulit ako ng antok, at natulog habang hawak-hawak pa ang cellphone ko.
zzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZ....
----KINABUKASAN----
Nagising ako sa marahang pagyugyog sa aking mga balikat.
"Babysis. Wake-up, it's almost 8am."
"Inaantok pa ako. Give me five minutes." Sabi ko sabay talukbong ng kumot sa mukha ko.
"No! bumangon ka na dyan!" Sabi niya sabay hila sa kumot ko.
Gusto kong magpapadyak, ano ba ang hindi niya maintindihan sa inaantok pa ako?
Can't I have some goodnight sleep?
Dahil sa kawalang magawa bumangon na lamang ako, at humilig sa headboard ng kama ko.
"Oh, ayan bumangon na ako, makakaalis ka na." Sabi ko sa inaantok pa rin na tono.
"Nope. Hindi ako aalis dito, we're going to eat here." Tumayo siya at may kinuha sa study table ko.
"Breakfast in bed." Nakangiting aso pa talaga siya sabay lapag ng tray sa harapan ko.
Sweet ba ng kapatid ko? Well pretty obvious.
"I miss this." Ngumiti ako. My brother here is a very good cook.
"Yes, I know you miss this. Kaya tara kain na."
At nagsimula na nga kaming kumain.
Ang sarap talaga ng luto niya, kinaiingitan ko nga tong talent niya sa pagluluto, marunong din naman ako, but not as good as him.
"Kuya, walang kupas, ansarap pa rin ng luto mo." I blurted out.
"Naman mana ata to kay daddy.HAHA!xD" Pareho sila ng tatay namin. My Dad also is a great cook. My Mom also naimpluwensiyahan lang ni Dad.
"Yeah right ulap." Sabi ko nalang.
"Kailan mo ba ako titigilan sa kakaulap mo sakin?"
"Mmmm.. Pag tinamad ako."
"Langit." Tawag niya na naman sa akin.
"Ulap." Asar ko ulit sakanya.
BINABASA MO ANG
Closure (That's What We Need.)
Romance"I thought it was the end, but t'was only the beginning. I thought I could just forget, but I found myself remembering. There was no other way for us to be at peace. Closure, that's what we need."
