Chapter 6: Sophia Athena Alonzo
SKY's POV
Ang aga kong natulog kaya ang aga ko ring nagising. Maghahanda na rin ako ng mga dadalhin ko papunta kay Sophia. May kumatok.
"Bukas yan." Busy ako sa pag-aayos ng mga gamit ko.
"Kakauwi mo lang, mag-aalsa balutan ka na naman?" Umupo siya sa kama kom
"Wag mo akong pakialaman. Wala ako sa mood makipagbiruan sayo." Mahinahong sabi ko sa kanya.
"Bati na tayo kagabi diba? Grabe ka naman, marunong ka nang magtanim ng galit kay kuya?" Nilingon ko siya.
What a jerk!
"Wag kang makulit kuya. Sasapakin talaga kita pag di ka pa tumigil." Sadista cells on alert level (--,)
"Hahaha! Hindi na uy.. Masakit yang sapak eh.. Hanggang kelan ka dun kay Sophia?"
Nag-isip naman ako sa tanong niya. Knowing that girl, I really don't know until when.
"Hanggang kelan niya gustong mag-stay ako doon. You know her. Baka hindi na ako pauwiin dito eh." Close to the truth naman.
"Hahaha! I see. Enjoy yourselves out there. Do you need a driver or not?"
"I can drive for myself kuya. Hindi pa naman ako nakakasuhan ng wreckless driving." Pagpaparinig ko sa kanya.
"Wag mo akong simulan Sky. Tss.. Sige na alis na ako. Mag-iingat kayo ahh.. Sabihan mo muna sila mom huh. Baka mag-alala yun pag nalamang wala ka dito sa bahay."
Here we go again treating me like a child. Damn this!
"Alam ko ang gagawin ko kuya. Stop treating me like a 12 years old." Kaya ko naman ang sarili ko. Nakakainis ang aga-aga eh.
"I know, I know na alam mo ang gagawin mo. I just-- never mind. Sige aalis na talaga ako. Ingat." Hinayaan ko na siyang lumabas ng kwarto ko. Nababadtrip talaga ako sa tuwing ginaganoon ako. Ano bang hindi nila maintindihan sa 'kaya ko ang sarili ko'. Oo nila. Mga magulang at kapatid kom tiningnan ko naman ang sarili ko sa salamin.
"Mukhang tao ka naman Sky. Makakaalis ka na." Sabi ko sa sarili ko. Kinuha ko yung backpack ko, medyo mabigat pero kaya ko lang naman.
Pagkababa ko, naabutan ko naman sila mom na nagbe-breakfast.
"Sweetie alam mo namang ayokong hindi ka ngabe-breakfast." Sabi sa akin ni mom nang makita niya akong kumukuha ng tumbler.
"Si dad po?" Pag-iiba ko ng topic.
"Nasa office na. C'mon let's eat." Nalagyan ko na ng tubig ang tumbler.
"I'll bring sandwiches na lang ma, sa kotse na ako kakain. Gusto ko pang makarating dun ng maaga." Well she know what I mean.
"Okay sige." And I saw her putting 6 pairs of sandwiches sa isang tupperware.
O_O Nanlalaki ang mata kong tumingin sa kanya.
"Mom.. That's too much." Nakita ko naman si kuya ang nagpipigil ng tawa. I glared at him. ~___~
BINABASA MO ANG
Closure (That's What We Need.)
Romance"I thought it was the end, but t'was only the beginning. I thought I could just forget, but I found myself remembering. There was no other way for us to be at peace. Closure, that's what we need."
