کارگردانDirector

Director *9*

-اینو برا من خریدی!

+اره بابت اون اتفاق گذشته خواستم کدورتمون از بین بره و خب وقتی دیدمش یاد تو افتادم این کلاه خرسی انگاری واقعا برا تو تولید شده

کای کلاهو (بکاپ هست) گذاشت رو سرش
-مرسی واقعا دوسش دارم واقعا و اینکه من بخشیدمت تو هم منو ببخش به خاطر عجول بودنمو..

+اوکی رسیدیم پیاده شو

-اینجا کجاست؟

عجیب بود همچین جایی تو کره اصلا هماهنگ نبود انگار یه تیکه از اروپا رو اورده باشی اسیا و خب یه جورایی ترسناک بود نمای ساختمون با مشکی کار شده بود سایه ای هم که افتاده بود تریه ترش کرده بود واو واقعا به فیلمنامه میخورد

با اینکه هنوز تو پاییز بودیم ولی برف روی چمن بود جونگین سوال توی ذهنشو بیان کرد سهون لبخندی زد

+برف مصنوعی عه برای فیلمبرداری اولین برداشت رو از اینجا شروع میکنیم بیا بریم داخلشو ببین

-اما چرا منو اوردی اینجا

+اول اینکه میخواستیم بیشتر باهم وقت بگذرونیم دوما این یه ترفنده بازیگر قبل از فیلمبرداری صحنه رو ببینه و باهاش خو بگیره

سهون در زد و زنی که معلوم بود کره ایه درو باز کرد سهون و جونگین برای احترام خم شدن و زن اونارو به داخل راهنمایی کرد انگار از قبل با سهون هماهنگ کرده بودن که گفت

<اقای اوه یکم زود تر از قرارمون اومدید جونگین که حواسش به فضای داخلی خونه پرت شده بود دیگه مکالمه سهون و اون زنه رو نشنید سمت تابلو های روی دیوار رفت و با دقت نگاهشون میکرد