کارگردانDirector

Director*21*

تو راه برگشت از خوابگاه بودن که سهون یادش اومد برای فیلم باید استایلیست پیدا کنه چون استایلیستی ک باهاش قرار بود کار کنن رفته چین و انگار قرار نیست بیاد اومدگوشیشو برداره  زنگ بزنه  ک چشمش خورد به بک ک کلش تو گوشیش بود

+بک تو تا کی کره میمونی

~نمیدونم شاید مدت کمی.. چرا چیزی شده؟

+استایلیستم یهو رفت چین و ما برای فیلم برای مدت کوتاهی کمکتو میخوایم

~حالا چرا جمع میبندی یه جوری گفتی گفتم با یکی دیگه داری حرف میزنی یااا بکهیون ام ها

+پس اوکیه تا من استایلیست پیدا کنم؟

~اوکی

+خب برای امشب و فردا ک کاری نداری میخوام تما خدمه خونه کای استایلشون عوض بشه خیلی ناهماهنگه با محیط تو ک خونه رو دیدی یه جور لباسی باید بپوشن ک به محیط..

~نه من فردا کار دارم

سهون با تعجب یه لحظه نگاهشو از جاده گرفت و به بکهیونی ک ابروشو انداخته بود بالا نگاه کرد
+چیکار؟ تو فقط برا من اومدی کره خانوادت هم ک امریکان کاری نداری که

~نه خب منم زندگی دارم یه سری کارا دارم میخوام انجامش بدم فردا سرم شلوغه امشب یه چکش میکنم

+بکهیون قضیه چیه تو ک تو کره کاری ندار.. واستا
دوباره به بک نگاه کرد

+بکهیون من فردا چان رو لازم دارم اصلا بهش فکر نکن

~یا تو گفتی متونم فردا داشته باشمش بعدم چقدر ظالمی تو یه استراحت بده به ارتیست

سهون خنده ای کرد بکهیون داشت تخس میشد مثل روزای ادلی ک رفته بودن امریکا

+چان شئ نیست ک داشته باشیش میتونی باهاش وقت بگذرونی بعدم اون امروز استراحت کرده من میخوام فیلم بسازم بازی نمیکنم که

~ولی تو گقتی اگ من چیزی نگم به بقیه میزاری با چان باشم فردا رو اصن مگه دست توعه اون نیاد سر فیلمبرداری هیچ کاری نمیتونی بکنی منیجر نیستی که اخه سهون فردا وقتش خالیه کمپانی کاری باهاش نداره توهم ولش کن یه روز از دست تو راحت باشه یه نفس بکشه زیر اون همه اخمی ک میکنی موقعه فیلمبرداری

+اون برا اون موقع بود

~خب پس منم به شیومین هیونگ پیام میدم جونگین با کارگردان اوه رابط

+باشه باشه نمیخواد پیام بدی

~اوکی پس فردا ن من هستم ن چان رومون حساب نکن

بک دید ک دارن به خونه نزدیک میشن سریع گفت

~امشب یه نگاهی به خدمتکارات میندازم ولی تا پس فردا نمیتونم قول طراحی بدم اوکی امم شب بخیر
در ماشینو باز کرد و از تو ماشین پرید بیرون داشت میرفت پیش سویون تا هم براش تعریف کنه هم ازش مشورت بگیره