Perfect •TEXTING

Perfect

Evet bu kitaba adını veren şarkıyla bölüme başlıyorum. Olaylar artık yavaş yavaş çözülecek. Sizi çok öpüyorum.

Keyifli okumalar;)

----------------------------------------------

Sıla'nın ağzından

Büyük gün gelmişti bugün Boraya her şeyi anlatacaktım .Çok geç bile kalmıştım. Bugün ne olursa olsun her şeyi öğrenmeliydi.

Bedenime sarılan ellerle irkilsem de burnuma o eşsiz koku dolduğunda bu kişinin Bora olduğunu anladım. Başını boynuma gömüp biraz o şekilde sarıldı.

'Sevgilim.' Senin sevgilin diyen ağzını yerim çocuk. Sen hep bana sevgilim de olur mu?

'Hayatım otursana karşıma konuşalım.' Buraya neden geldiğini biliyordu ona her şeyi anlatacağımı biliyordu. Karşıma oturduğunda gözlerime bakmadı .Her heyecanlandığında yaptığı gibi parmaklarındaki yüzüklerle oynuyordu.

Onu böyle görmek kalbimi kırıyordu ama her şeyi söylemeliydim. Yıllar sonra kavuştuğum aşkımı kaybedecek olsam bile. Bu hikayenin kötüsünün ben olduğumu öğrenecekti.

'Bora. Korkuyor musun?' Sorumla ellerindeki gözlerini gözlerime dikti. Oturduğu yerde birden dikleşti.

'Sen korkmuyor musun?' Senden daha çok sevgilim senden daha çok korkuyorum.

'Korkuyorum.' Gözlerimi kapatıp hızla atan kalbimi dinledim.

'Çok korkuyorum.' gözlerimin arasından süzülen göz yaşlarını serbest bıraktım. Elleri yanağıma değdiğinde ağlamam hızlandı .Acaba ne düşünüyordu hakkımda. Acıtasyon mu yapıyordum ona göre?

Gözlerimi açıp ona baktığımda gözlerinin dolduğunu gördüm.Bu sefer hislerimi içimde tutmadım yıllardır içimde birikmişti zaten.

'Ağlama sevgilim ağlama bir tanem dolmasın gözlerin .Senin ağlamana dayanamıyorum.' Oturduğum banktan kalkıp ona sıkıca sarıldım elleri belime dolanırken saçlarımın arasına kondurduğu öpücükle nefesim kesildi. Zorlukla ondan ayrıldım bana kalsa bırakmazdım ama içinde bulunduğumuz durumda bu onun için en iyi olandı.

Tekrara banka oturup bakışlarımı ona kilitledim.

'Konuşma sevgilim olur mu bırak bu gece ben anlatayım sen dinle. Her şey ortaya döküldüğünde sen konuşursun ama ilk önce dinle.' Vereceği tepkiyi bekledim bir süre. O ise sessizce gözlerime baktı. Dudaklarında zoraki bir gülümsemeyle kafasını salladı.

'Özür dilerim sevgilim bu gece belki de en sevdiğim insanın canını yakacağım. Bencil olduğum için özür dilerim.' Gözlerinde oluşan soru işaretleri her korktuğunda titreyen elleriyle karşımda oturuyordu. Bense milyonlarca kere içinde bulunduğumuz durum yüzünden kendime sövüyordum.

'Nereden başlayacağımı uzun süre düşündüm. Senin tahmininden de uzun bir süre.' Kaşları çatılırken dudakları biraz aralanmıştı. İşte beklenen o duygu merak ve endişe. Yüzünün her santiminden okunan ihanet korkusu.

'Ben seni uzun süredir tanıyorum uzun süredir de seviyorum Bora. Galiba 6.sınıftan beri 5.sınıfta olabilir hatırlamıyorum.' Derin bir nefes alıp devam ettim. Boraya bakamıyordum ona baksam ağlardım ağlarsam anlatamazdım.

'Seni Brandon sayesinde tanıyorum. Onun en yakın arkadaşıydın ve ben seni hep Brandon'dan kıskanırdım. Anla işte çocuk aklı benim için değeri bir arkadaştı öyle ki uzun süre seni görmeden kıskandım. Çocuğum seni gördüğüm an sana aşık olacağımı nereden bileyim.' Duraksadım. Saçma salak anlattığımın farkındaydım ama kolay anlatılmıyordu.