Perfect •TEXTING

Yaklaşan karar anı

'Sıla altına işiyeceksin ve bunu görmek istemiyorum.Tamam kankamsın ama o kadar da değil lan'

Bunu diyen kim miydi? Tabi ki Meriç.Sabahın köründe Boranın bende kaldığını öğrenip beni aramıştı.

'Meriç o dışarda diyorum niye anlamıyorsun.'

'ama çişin var.'

'Bağırma bana!'

'Bunu derken senin bana bağırman wtf gülüm.'

Derin bir nefes aldım.Hayır zeki bir çocuksun Meriç neden anlamıyorsun acaba.

'Bak dün olanları anlattım.Utanıyorum işte niye anlamıyorsun Meriçellam.'

'Asıl sen beni anlamıyorsun minik velet.Şimdi o kapıyı açıyorsun ve tuvalete gidiyorsun.Eğer o kapıdan çıkmazdan kapına dayanır ilk Bora'yı döver sonrada seni döverim.'

'Beni döversin?' Kaşlarım istemsizce kalktı.Sıkıysa döv lan diyordu içimdeki bir ses.Meriçve bir kadına vurmak.Hayatımda duyduğum en saçma cümleydi.

'Isırırım Sıla yanaklarını ısırırım.Sonra çocuk gibi totona basarım tekmeyi.'

'Tamam çıkıyorum.'

'He şöyle adam ol.'

Hayır bu ne ego yiğidim.Olay seninle alakalı değil altıma işiyeceğim.Ya da mesanem patlayacak o daha büyük rezillik.

Kapıyı yavaşça araladım.Salona kısaca bir göz attığında orada olmadığını fark ettim.Gitmiş miydi?

'Hızlı yürü biraz mal.'

'Ufff Meriç ya kapatı- oha!.'

'Ne oldu lan?'

Masaya yaklaşıp kokopops kasesinin yanındaki nota uzandım.Hızlıca okuduktan sonra Meriçin duyması için sesli okumaya başladım.

'Kahvaltıdan nefret ettiğini biliyorum.Sabahları yediğin tek yiyeceğin bu olduğunu da.Afiyet olsun sevgilim.Niye gittim diye kızmadan önce söyleyeyim.Okula uğramam lazımdı.Birazcıkta sabah beni görmekten utanacağını bildiğim için kaçtım.Tabi bir de düşünmeni istediğim için.Bu ilişkiye kaldığımız yerden devam etmeden önce senin düşünmeni istiyorum.Her şeyi benim ağzımdan dinlemeni ve sonrasında bir karar vermeni istiyorum.Yaşanan bu olaylar halının altına süpürülmeyecek kadar büyük.Aklında soru işareti kalmasın istiyorum.Bana olan aşkın bitmiş olsa da kabul ediyorum.Sakın yanlış anlama bu seni sevmediğim anlamına gelmiyor.Sana deli gibi aşığım.Beni sevmediğini söylersen seni bırakacak kadar da cesur değilim sevgilim.O yüzden böyle bir karar alırsan bile hayatında kalmak için yalvaracağımı bil.Bir dostun olarak bir arkadaş olarak.Senin hayatımdaki varlığın bu hayatta kaybetmek istemediğim tek şey.Bunu unutma sevgilim.Sen hayatıma giren ve beni o derin yalnızlıktan çıkaran ışıksın.Sen benim için umutsun.Sen kendimi sevmem için en büyük sebepsin.Seni seviyorum sevgilim.Akşam geleceğim konuşmak istersen bir şey deme ben gözlerinden anlarım.seni seviyorum.'

"Oha!Çüş!Bora be Bora be.Benim minik kankimin kalbine indireceksin.SıLA! Sıla ses versene.Şışt Sıla!"

"İyiyim lan bi kalbime indi.İyiyim ama merak etme."

"Sıla kalk tuvalete git Sıla.Git tuvalete git gel."

"Hıhıhı "

Halının altına süpürmeye çalıştığım her şey yazdığı mektupla ortaya çıkmıştı.Tuvalete yürürken ondan uzakken düşündüğüm korktuğum her şey tekrar tekrar gün yüzüne çıkmıştı.Bora'ya ne kadar kızmalıydım?Nefretimin ne kadarı onaydı ne kadarı Ela'yaydı?

'Geldim'

'Hele şükür lan!Ağaç oldum'

'He Meriç he sıcacık evinde oturuyorsun ya.Neyse ben şu dıngıldaklarımı yiyeyim.Konuşalım o sırada.'

'Bir öğretemedim ya sana gevrek de ismini söyle.Dıngıldak ne olm?'

'Üffff anam diyordu ne yapayım ya.Neyse ne diyorsun Meriçellam.'

Ona sormak ne kadar doğruydu.Birkaç dakika sonra Meriç'in acımasız dürüstlüğü karşısında ne kadar sağlam kalabilirdim ki?

"Bana niye soruyorsun sütlü çikolatam.Ben sana sorayım sen ne istiyorsun?"

"Bilmiyorum ki Meriç.Gerçekten hiç bilmiyorum."

"Sıla ne hissediyorsun?Bora'ya hala aşık mısın?Onu hayatında istiyor musun?"

"He o kadar kolay dimi.Oğlum yıllardır aşığım ben ona o kadar kolay mı?Bir anda nasıl bu kadar kolay silebilirim ama bir yandan..."

"Bir yandan ne Sıla?"

"Of Meriç.Her şeyi söyleyeyim mi sana açık açık.Hala ilk günkü gibi aşığım ona ama çok koyuyor.Çok fazla koyuyor hem de.İlk öpücüğünü çalan ilk kez ona dokunan kişinin ben olmadığını hep biliyordum.Hayatında başka biri olduğunu hep biliyordum.O dönemi hatırlıyorsun Brandon'ın mesajı sonrasında köşe bucak kaçmıştım ondan.Nereden bilebilirdim o kişinin Ela olduğunu.Bana koyan bu, onun ilk sevdiği kişinin onun kalbini attıran ilk kişinin Ela olması.Kardeşim gibi olan o kız olması.'

Gözlerim dolduğunda ağlamamak için kendimi zor tuttum.Bora'dan uzakken aldığım kararları uygulayacaktım.İlk önce ben vardım artık. İlk defa hayatımda kendimi ilk sıraya koyacaktım.Ona olan aşkımdan da önce ben olacaktım.Yıllarca ötelediğim benliğime artık kavuşmuştum.Kendime ait hayallerim kendi başıma da yaşayabileceğim bir hayat seçeneğindeki vardı önümde.Peki ya aşk?
Ona verdiğim yıllarım?

'Ağlama çukulutam.Sen ağladığında ben üzülüyorum çok üzülüyorum.'

Gözleri mi dolmuştu onun?Ah Meriç güzel kalpli Thor'um benim.

'Özür dilerim Sıla'm her şey benim suçum.Eğer, eğer görseydim olanları...İkizim ya o benim ikizim nasıl anlamam?Hasta olduğunu nasıl fark edemem hem de babamda yaşadıkalarımıza rağmen?'

Babası ile yaşanan hiçbir şeyi bilmiyordum.Ne yorum yapabilirdim ki?Arkasında koca bir enkaz bıraktığını Meriç ve Ela'ya baktıkça görebiliyordum.

'Yaşadıkların için özür dilerim Sıla.'

'Üfff bıktım Meriç.Ağlamayı keser misin?Başıma gelen hiçbir şey senin suçun değil tamam mı?Ela ise iyileşecek sen çok iyi bir kardeşsin ve onun iyileşmesine yardım edeceksin.Şimdi ağlamayı kes ve söyle bakalım ne halt yiyoruz?'

Yüzünde oluşan şaşkın gülümseme ile bende gülümsemedim.Ona patronluk taslamayı seviyordum.Kimse benim kankamı üzemezdi üzen kişi kendisi olsa bile üzemezdi.He ben mal bir birey olarak kendi kendimi hayatım boyunca saçma acılara mahkum etmiştim ama artık her şey değişecekti.

Selamlar sınavlarım bitti.Biter bitmezse yazmaya başladım.Aşırı patavatsız bir insan olarak açık açık söylüyorum size.Şu Ela işini nereden çıkardım bende bilmiyorum.Galiba hayatımda yaşadığım olaylardan referans alarak Ela'yı kötü bir karaktere dönüştürdüm.Sonra da onu affedebilmek için hastalığını sebep gösterdim.
Dipnot:Ela'nın babası her türlü hastaydı.Bunun nedenini ve etkilerini diğer hikayede (inşallah düzenli bölüm atmaya başlayabilirsem anlatacağım)
O yüzden anlık verdiğim kararı düzeltebilmek için uğraşıyorum ama olay nereye gidecek siz neler hissediyorsunuz bilemiyorum?
Hikayenin varış noktası kafamda şekillense de sizin yorumlarınız da beni etkiliyor.Ama sonunu kötü ve dramatik bitirmek istemiyorum.Sıla zaten yeterince acı çekmedi mi?
Siz ne düşünüyorsunuz?