Perfect •TEXTING

Kara Kedi 2

Ela Yüksel'in ağzından

'Ela'

Topuklarını tıkırtısı eşliğinde odada yürüdü ve tam karşımdaki koltuğa oturdu.Sarı saçları hafiften ağırmaya başlasa bile oldukça güzeldi.Mavi gözleri kırmızı ruju ve beyaz takımıyla adeta ışıldıyordu.

Bana öğretmeye çalıştığı gibi gayet naif bir şekilde bacak bacak üstüne attı.Tomris Yüksel varlığıyla bile kalp atışlarımı hızlandıran korkunç kadın ya da kısaca annem.

'Ela, kızım sana seslendim.Biri bize seslendiğin de nezaketle cevap veririz değil mi kızım?'

Yüzünde hep takındığı naif bir gülümseme öfkesini saklayan o maske vardı.

'Ya da sana diğer adab kurallarını öğretemediğim gibi bunu da mı öğretemedim?Ne yazık ne korkunç bir anne olmuşum.'

'Anne-'

Buraya bana kızmaya gelmişti.Ben bu mahkemede çoktan suçlu bulunmuştum bile.Ona göre Sıla Sıla ve daha çok Sıla'ydı.

Sıla akıllıydı,güzeldi, masumdu, başarılıydı.Sıla ona gençliğini o masum genç kızlık günlerini hatırlatan bir resim gibiydi.Bense...

'Evet Ela'cım cümlenin devamını getirmeyecek misin?'

'Hayır ya da şey sadece seni gördüğüme çok şaşırdım.Nasılsın iyi misin?'

Siktir! 'Nasılsınız iyi misiniz' olacaktı.Şimdi daha da delirecek daha güçlü saldıracak.

'Şaşkınım.Görmeyeli değişmişsin kızım.'

Bakışları beni baştan ayağa süzdü ve en sonunda onaylamadığını belli eden bir ifade ile bakışlarını kaçırdı.

'Ah teşekkür ederim anneciğim.Siz her zamanki haliniz gibi oldukça şık görünüyorsunuz.

Onunla böyle konuşmaktan nefret ediyorum nefret.Meriçle normal bir anne oğulken benimle böyle olması.İşte bu ikiyüzlülüğün de aynı o çok beğendiğin Sılada da var.

İkimizde aynı bencil egoist boksunuz.Nefret ediyorum senden.Bana bir gün bile annelik yapmadın Allah'ın cezası.

'Ela' Ellerindeki yüzükleri düzeltip bakışlarını bana çevirdi.

'Giderek ona benziyorsun kızım ve bu beni korkuyor.'

'Korkutuyor mu yoksa iğrendiriyor mu?'

'Ela'

'Anne bana bakarken saklamaya çalıştığın o ifadeyi görüyorum.Kimse görmüyor ama anne ben görüyorum.'

Derin bir nefes aldım.Yaptığım her şey sonucu işte karşımdaydı.Annem beni sonunda dinliyordu.

'Onu hatırlatıyorum sana, babamı.Gözlerimde onu görüyorsun, konuşmamda onu görüyorsun ben güldüğümde bile o gülüyormuş gibi hissediyorsun.O yüzden sevmiyorsun beni.O yüzden yüzüme bakarken tiksiniyorsun.'

'Ela konumuz bu değil.Konumuz Sıl-'

'Ne? Ne diyorsun sen?'

Sinirle oturduğum koltuktan kalktım.Bu kadın delirmiş olmalıydı.Yoksa bana hala Sıla diyor olamazdı değil mi?

'Hiç mi duymuyorsun beni hiç mi görmüyorsun? Senin kızın benim ben.Sıla değil.'

Tek bir damla gözlerimden süzüldüğünde elimin tersiyle sildim.Ağlamamalıydım, sağlamayacaktım.Ben haklıydım.

'Ela konumuz bu mu sanıyorsun.O senin baban babana benzemen kadar doğal bir şey olamaz.Asıl konumuz Sıla'ya yaptıkların.'

'Siktir!' Kaşları hayretle yukarı kalktı.İlk defa onun yanında küfür ettiğim için kırmızıya boyalı dudaklarını sıkıca birbirine bastırdı.Terbiyesini bozmak istemediği her halinden belliydi.