PART EIGHT

8.7K 267 43
                                    

PART EIGHT

"Baba."

Kinakabahang napalunok ako matapos niya ako pagbuksan pinto ng kotse niya. Hindi agad ako bumaba.

Galit na naman siya. Lage nalang saken siya nagagalet, e yung mga kaibigan naman niya yung lumalapit saken hindi ako.

Napanguso ako.

"What?" Iritadong tanong niya saken.

Umayos ako ng pagkakaupo. Nakalimutan kong nandyan pa pala siya. Ihahakbang ko palang ang aking paa sa lupa ng hinarang niya buong katawan para hindi ako makababa.

Napatingin ako sakanya. Kinabahan na naman ako. Parang palagi nalang may mali akong ginawa sakanya.

"What is it?" Tanong niya ulet.

Ang alin ba? Hindi ko siya maintindihan.

"Alin po?" Tanong ko.

Inis niya akong tiningnan saka iniba yung direksyon ng paningin.

"Yung iningunguso mo diyan. May problema ka ba saken?" Kahit kalmado yung pananalita niya, ramdam kong may galit don.

Marame. Marame akong problema sayo bwisit ka.

Umiling lang ako. Ayoko magsalita ng masama sakanya, dagdag galit niya lang iyon at baka suntukin pa ako dito.

"Kung nagagalit ka kase pinagbabawalan kitang makipag kita sa mga kaibigan ko, pwes wala akong pake." Tiningnan niya muli ako. "Kilala ko yung mga yon, sasaktan at paglalaruan ka lang ng mga yon." Sabi niya pa saka umalis sa harap ko.

Bumaba ako saka ko naman siya tiningnan sa mukha.

"M-mabait naman po sila Tark at Nic-"

Marahas siyang humarap saken. "What!?" at bigla niya akong sinigawan.

Napatalon pa ako sa kaba na dulot nyon.

Ano na naman ba kuya? May nasabe na naman ba akong mali?

Mas lalong nagalit yung itsura niya. "Bukod sa pinagtatanggol mo yung mga yon, tinatawag mo lang sila by their names. Bullshit!"

Bigla nalang niya akong iniwan sa labas. Agad naman ako sumunod sakanya papasok ng bahay.

Kahit naiiyak na naman ako, naglakas loob akong hawakan siya sa damit para di agad makalayo. Napatigil naman siya.

"S-sabi po kase nila yon e. A-ayaw ko nga po sanang ganon... kase magagalet ka." Mahina kong sabe.

Humarap siya saken saka hinawakan yung kamay kong nakasabit pa rin sa damit niya. Inalis niya yon pero hindi niya binitawan ang kamay ko.

"You already know that I'll get mad at you, pero sila parin sinunod mo." May galit pa ren sa boses pero mas kalma na siya ngayon.

Napatingin ako sa mga paa ko. Hindi ako makatingin sakaniya. Parang konting galaw ko nalang parati kase nagagalet siya.

"Sorry." Bulong ko.

Bumuntong hininga siya ng malakas saka niya ako unti-unting hinila para yakapin. This time mas mahigpit na yakap yon.

"Baby... stop flirting them, please?" Bulong niya na nakapag pataas ng balahibo ko. "Or else... magagalit talaga ako sayo."

God. I miss this.

His sweet voice. His sweet gestures. His sweet side when we're together.

Especially, he called me baby again. I really miss my kuya.

Wala sa sariling napaiyak ako.

Ito yon e. Ganito yung kuya ko dati. Please sana hindi na matapos tong araw na ito.

I'm Not Your KuyaTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon