I'm Not Your Kuya

PART TEN

PART TEN

-

[ WARNING: Contains matured scenes. Read on your own risk. Just skip this part if you don't want to read bs. Thanks. ]

"Tangina Justine! Bakit mo hinalikan yung kapatid ko ha! Ano, tumayo ka at sagutin mo ako gago ka!" Lumalabas na ugat ni kuya sa leeg kasisigaw kay kuya Justine.

Habang mamimilipit naman sa sahig si kuya Justine. Nang medyo nakabawi na sya ng lakas, dahan-dahan itong tumayo.

"What the hell is your problem, Nash?" Dumudugo ang labi ni kuya Justine at halos puro pula na ang mukha.

"You are the problem here." Saka ito dinuro si kuya Justine. "Sinabihan ko na kayo na huwag niyong lalapitan si Lala diba? E ano to ha. Tapos ang lakas pa ng loob mong halikan siya dito, dito sa pamamahay ko!" Susugurin pa ulit sana ni kuya Nash si kuya Justine pero naglakas loob nakong hawakan sa braso si kuya.

"T-tama na po..." Basang basa na ng luha ang buong mukha ko. Hindi ko na alam ang gagawin sakanila.

Ayokong mabaling ang galit ni kuya saken pero ayoko naman saktan niya ng ganito si kuya Justine. Wala naman siyang ginawa saken na masama. At ayokong mag away sila ng dahil saken, magkaibigan sila ng sobrang tagal na, ayoko masira yon na ako yung dahilan.

"P-please..." Mahinang hinihila ko na si kuya Nash. "Kuya..." Humihikbing sabi ko at mahigpit na hinawakan ang braso niyang handa ng suntukin si kuya Justine.

Natigil naman si kuya pero andon parin yung matinding galit niya sa kaharap.

Nakipagtitigan pa muna si kuya Justine bago niya hinawakan ang kamay ko. Hihilahin na niya sana ako papasok ng bahay pero nagsalita si kuya Justine kaya natigil kame pareho.

"Bakit ba galit na galit ka samen? Ganon ka ba kawalang tiwala samin na tingin mo ay gagawan namin ng masama itong kapatid mo? Pre, sa sobrang tagal mo na kameng kasama at kaibigan, sana alam mo ng hindi namin magagawa yon sa kapatid mo."

Hindi humarap si kuya Nash. Mas lalo lang humigpit ang hawak niya saken.

God. Please stop this. Hindi ko na alam gagawin ko.

"Parang iba na yung way mo ng pagbabakod sa kapatid mo Nashmir. You're too possessive to your sister. It looks like... pinag dadamot mo yung kapatid mo."

Kumabog ng sobra ang puso ko sa takot ng mabilis siyang humarap at pasugod na, pero mahigpit ko siyang niyakap at pumikit nalamang. "T-tama na..."

"Mag-ingat ka sa kinikilos mo pre, hindi maganda yan." Saka ito sumakay ng sariling sasakyan at nagdrive paalis.

Singhot at hikbi ko lang ang naririnig sa pagitan namin dalawa ni kuya.

Pagod na pagod nakong umiyak. Hindi na ako halos makahinga. Pero hindi pa pala natatapos ang lahat dahil hinila niya ulet ako papasok ng bahay.

Walang tao pagpasok namin.

Nagpadala lang ako sa hila niya at bigla ay malakas niya akong itinulak paupo sa sofa.

I felt the pain in my back but I endured it. I can feel nothing but the pain in my chest.

"What was that?" Mahina pero bawat words may diin niyang tanong.

I would rather have him scold me out loud than this calm but burning in anger. It's scarier than before.

Hindi ako makasagot. Natatakot ako.

"Answer me, Sofia. What was that?" This time, sinubukan ko siyang tingnan sa mata pero ibinaba ko din agad.

His eyes darkened, his jaw tightened and it was all because of anger. I tried to calm myself down so I could answer him properly.