•yetişkin içerik bulunur[ şiddet ve korku öğeleri]
• Elleri kanla kaplı adamın aşkı ne kadar güvenilirdi pembe gülün yanında?
~Zalim kral ve Pembe gülün hikayesi
Başlangıç tarihi: 07/04/20
*kitap kapağı için @seffafgolge'ye çok teşekkür ederim
...
Beni affet, eğer sen beni affetmezsen ben kendimi asla affetmeyeceğim...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
İYİ OKUMALAR MELEĞİM 💞
"Çok eskilerde bir kral yaşarmış. Kral zalimliğiyle bilinir, tüm diyarlarda böyle anılırmış. Kralın bir gün kızı olmuş. O günden beri zalimliği bir kenara bırakmış"
Ellerim sarılı karnımda gezindi. Artık bir bebeğimin olmadığı biliyordum. Bayan Kim bebeğimin ölmediğini söyleyip beni sakinleştirmeye çalışsa da kalbimin derinliklerinde bunu biliyordum. Bebeğim ölmüştü.
"Üç yıl önce tanıştım annesiyle"
Biz hapse atıldığımızda burada bir kızın cesedi vardı. Tabi ben kan kaybettiğim için ve kriz geçirdiğim için hapiste fazla tutulmamıştım. Bayan Kim beni iyileştirmek için revire götürürken Jimin'in haykırışlarını duymuştum ama.
Ona dönmedim. Kafam soğuk duvara yaslanmış şekilde ellerim karnımda oturuyordum. O da bir süre sonra kısık sesle devam etti.
"Hwan, Annemin bir ajanıymış. Annemin Kraliçe Gwang olduğunu öğrendiğimde 15 yaşındaydım. Babam beni kuzeye sürmüştü ve o zamanlar kötü olan psikolojimin üzerine bir de bu eklendi. Kraliçe YeSeo benim her zaman annemdi. Bana senden farklı davranmadı"
Annemizin nasıl öldüğünü bilmeye hakkı olduğunu düşünerek konuşmaya başladım. Sesim canlılıktan uzaktı. En az kafamı yasladığım duvar kadar da soğuktu.
"Babam, annen kraliçe gwangla işbirliği yapmış. Annemi zehirlemişler ve sonra da öldürmek için götürmüşler"
Jimin bir anda hızla bana döndü. Dolan gözlerini gördüm. Hapse atılalı iki hafta da olsa her gece rüyasında kızının adını sayıklıyordu. Bunun üstüne bir de bu bilginin ağırlığı eklenmiş gibi bana baktı.
"Ne? Ama annemiz veremdi. Gitmeden önce bizimle konuştu. İyileşip geleceğim dedi."
Annem giderken Jimin bir günlüğüne zenona gelmişti. Normalde son bir yıldır kuzeyde olduğu için bizi göremiyordu.
Derin bir nefes aldım. Ellerim hala karnımdaydı.
"Bizim için susmuş olmalı. Çocuğun için...."
Devam edemedim. Ellerim karnımı biraz daha sararken hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladım. Jiminde benden farklı değildi. O kızının öldüğü halini görmüştü üstelik.
Ona doğru döndüm ve kollarımı ona sardım. Bana söylediği şeylerin yalan olduğunu biliyordum. Beni Tae'ye kendi isteğiyle satmaya çalışmıştı. Savaşta bilerek yaralamıştı...
Düşündüm. Yapabilecek bir şeyim yoktu. Soğuk duvarlar ve o vardı şimdi yanımda. Bebeğimi kaybetmiştim. Tae burada değildi ve onun canından endişe ediyordum. Rowoon kayıptı. Prensesler ve Jeongguk ile alakalı hiçbir şey bilmiyordum.
