4.2

591 76 130
                                        

"Biliyorsun,
Benden uzaklaşma,
Her şeyi biliyorsun,,

"Biliyorsun, Benden uzaklaşma, Her şeyi biliyorsun,,

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.




Vedalar olurdu. Özlemler, hasretler... Hepsi acı doluydu belki de ama benim vedam yalnızca acı dolu olmamıştı. Ayrılıklar nasıl olurdu bilmezdim ama bu ayrılık değildi. Ateşin ortasına atılmıştım. Diri diri, acımı her hücremde hissederek yanmıştım.

"Jae...güzelim...ne...ne diyor? Jae... şaka mı? Şaka değil mi?"

Tae sesi titreyerek bana döndü. Chae elindeki bitki çayıyla donup kalmıştı. Heirun ise bebeğin olmadığını anladığı anda ağlayarak evden çıkmıştı. Ben sessizdim. Ağzımı açmak çok şey demek istiyordum ama sessizdim işte. Gücüm kalmamıştı.

"JAE! Sana diyorum! Kızım nerde?!"

Tae omuzlarımdan tuttu. Beni salladı. Ağlıyordu. Bende ağlıyordum. Ağzım dilsizdi belki ama Kalbimin isyanıydı göz yaşlarım.

"Abi..."

Jeongguk ileri uzandı ve Tae'yi çekti. Tae onu iterken ağlayarak yere düştü. Omuzları her bağırarak ağladığında sallanıyordu. Ellerini yere vurmaya başladı. Kanadığını bile bile acıdığını hissetse de yere vurmaya devam ediyordu.

"Gi...gitti. Onu bir... kere koklayamadan...gitti."

Bir anda durdu. Bakışları bana döndü. Sonra da gelişigüzel şekilde dikiş atılmış çıplak karnıma... Titreyen ellerimle karnımı kapatmaya çalıştım.

Tae alt dudağı titreyerek bana doğru adım attı. Bana sövebilirdi. Beni kovabilirdi. Benim yüzümden çocuğumuz ölmüştü.

"Özür dilerim..."

Sesim kısık ve titrekti. Böyle olmasını istememiştim. Çocuğumun ölümüne sebep olmak istememiştim. Ben ona kıyamazdım ki. Geleceği günü dört gözle bekliyordum.

"Neden özür diliyorsun?"

Önümde dizlerinin üstüne düştü. Ağlamaktan gözleri kızarmış ve şişmiş , saçları birbirine karışmıştı. Alt dudağı hala titriyordu.

"Be...benim yü...yüzümden"

Tae bana uzandı ve beni tutup kendine çekti. Elleri saçlarımda gezindi. Bundan cesaret alarak kollarında ağlamaya başladım. O kadar yalnız o kadar kırıktım ki... Ne tutunacak bir dalım kalmıştı ne de yaşamak için sebebim.
Beni biraz daha kendine yapıştırdı.

"Hiçbir şey senin yüzünden değil güzelim. Hiçbir şey bizim yüzümüzden değil. Biz ne yaptık ki? Biz birbirimizi sevmekten başka, sevgimizi göstermekten başka hiçbir şey yapmadık"

Sesi titriyordu. Eğer yıllar önce bu sahneyi görme fırsatım olsaydı. Onun zalim kral olduğuna asla inanmazdım.
Şimdi bana kollarını sarmış, ağlıyorken beni sakinleştirmeye çalışan bu adamın zalim olmadığına emindim.

𝙶ü𝚕 𝚅𝚎  𝙿𝚛𝚎𝚗𝚜  *𝐤𝐢𝐦 𝐭𝐚𝐞𝐡𝐲𝐮𝐧𝐠Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin