İki ergen bir arkadaş gecesinde işletmeye çalıştıkları numaranın başlarına nasıl bir dert açacağını nereden bilebilirdi ki?
Bu hikaye yaş sınırlaması ve rahatsız edici ögelerle şiddet içermektedir. Lütfen boş atmayın ve rahatsız olacaksınız okumayın...
Seung Hyun uyandığında yatakta yalnız olduğunu görerek şaşırmıştı. Yavaşça saate doğru baktığında ise daha sabahın sekizi olduğunu görmüş ve şaşırmıştı. Seungri genelde kahvaltıya bile inmezdi çünkü uykusuna gerçekten çok düşkündü. Derin bir nefes alıp gerindiğinde Haziran güneşi ile parlayan denize doğru bakmıştı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
''Neredesiniz acaba küçük bey?'' diye mırıldandı kendi kendine yavaşça içeri doğru yürürken. Bu yazlık evi eskiden asla kullanmıyordu ama bir keresinde güvenlik amacıyla Seungri'yi buraya göndermek zorunda kaldıktan sonra -ki Seungri eve aşık olmuştu- kullanmaya başlamıştı. O kendini bunu yapmak zorundayım düşüncesine kaptırdıktan sonra gerekirse rahat rahat çığlık dahi atabilsin diye getirmişti onu buraya. Soo Bin'e de söylemişti Sonia'ya haber vermesini, Hyo-chan'ın okulu bittiği için beklemelerine pek gerek yoktu, kızını gelip alabilirdi. Neyse ki Hyo-chan Seungri'yi kıskanmıyordu hatta arada Seungri benim diye bile kavga edebiliyordu.
Genç adam sabahlığını üzerine geçirdi ve derin bir nefes daha aldıktan sonra yavaşça içeriye doğru adımladı. Önce yavaşça banyonun kapısını çaldı ama hiç bir tepki almadıktan sonra yavaşça kapıyı açtı ve aşağıya doğru adımlamaya başaldı.
''Peki nasıl hissediyorsun?'' diye bir ses duydu mutfağa girmeden hemen önce.
''Ben hiç bu kadar huzurlu uyanmamıştım'' dedi Seungri, sesine bile yansıyordu o saf mutluluğu.
''O kadar hafif, o kadar kendim, o kadar özgür hissediyorum ki. Evet özellikle çok özgür hissediyorum, zincirlerim koparılmış gibiyim'' Seung Hyun duyduğu cümleyle gülümsemişti. Dinlememesi gerektiğini biliyordu ama bu alelade bir konu değildi.
''Açık olmak gerekirse en az Seung Hyun'g kadar endişeleniyordum ama iyisin''
''Çok iyiyim Ji-yong. İyiyim, mutluyum, özgürüm ve temizim. Birine aitim ve bu ait olduğum kişi aşık olduğum adam. O da beni en az onun beni sevdiği kadar seviyor, bu çok güzel bir duygu''
''Peki'' dedi Ji-yong derin bir nefes aldı.
''O an ne hissettin? Yani negatif yanlarını soruyorum, özel hayatını değil. Sadece emin olmak istiyorum iyi olduğundan'' Seungri biraz duraksamıştı.
''Garip hissettim çünkü beklediğim gibi değildi''
''Nasıl yani?''
''Canımın acımasını bekledim, iğrenç hissetmeyi bekledim, bitmesi için dua edeceğimi düşünüyordum ama hiç biri olmadı. Sanırım sonuncuyu saf dışı tutabilirim bayağı iradeli aslında'' dediğinde Ji-yong kusma işareti yaptı.
''Sevgilinin ne kadar zamanda geldiğiyle ilgilenmiyorum'' dediğinde Seungri kıkırdamıştı.
''İğrenç hissetmedim, ölmek istemedim, canım hiç yanmadı neredeyse hissetmedim bile. Bilmiyorum ya, kendimi aşırı pozitif hissediyorum''
