WRONG NUMBER | TOPRI

Kural 27; İyi bir ebeveyn olmak önemlidir.

Seungri kolunun kırık olmasına ya da ağrımasına asla önem vermeden kucağına aldığı kızla eve girdiğinde çıldırmasına ramak kalmış bir haldeydi. Sadece derin bir kaç nefes almıştı ve küçük kızın saçlarına bir öpücük daha kondurmuştu. Sonia gözünü kırptığında da kafasıyla salona göstermişti.

''Evet annesi'' dedi ikisi de salon geldiğinde. Seung Hyun koltukta oturmuş telefonuyla ilgileniyordu.

''Hyo-chan'ın canı dondurma çekmiş, beraber yiyelim dedim ama seninle yemek istiyor'' dediğinde Sonia'nın dolu gözleri hemen kızına doğru çevrilmişti.

''Yiyelim hemen, dolapta vardı-''

''Şu büyük dondurmacıdan istiyormuş ama'' dedi Seungri genç kadının verilmek istenen mesajı anlamasını umarak. Kendisinin bu cümlesiyle Seung Hyun'ta kafasını telefonundan kaldırarak kendisine doğru bakmıştı.

''Tamam'' dedi Sonia.

''Hemen çıkıp yiyelim, olur mu?'' dediğinde Hyo-chan derin bir nefes alarak boynuna sıkı sıkı sarıldığı adamın omzundan çekti kafasını.

''Annemin karnında bebiş var beni kucağına alamaz, inmem lazım'' dediğinde Sonia günler sonra kızının sesini duyabildiği için çok mutluydu.

''Doğru söylüyorsun prensesim'' dedi Seungri ve yavaşça indirdi küçük kızı kucağından.

''Kolun ağrımadı değil mi?''

''Hayır bir tanem zaten kolum iyileşti sayılır'' dedi Seungri kolu ağrıdan kopacak gibi olmasına rağmen.

''Sen gidip dondurmanı ye'' dediğinde Hyo-chan tekrar hafifçe ona sarılmış sonrasında ise gidip annesinin elini tutmuştu hemen. Seungri ise ona gülümsüyor olmasına rağmen yavaşça Sonia'ya doğru eğilmişti.

''Hamilesin Sonia, duyacağın şeyler pek hoşuna gitmeyecek ama sakin kalmaya çalış olur mu?'' deyip yavaşça geri çekildiğinde küçük kızın derin bir nefes aldığını görmüştü. Sonia da kızını taklit ettikten sonra gülümsemeye çalışmıştı.

''Hadi biz gidelim'' dediğinde Hyo-chan sıkı sıkı tutuyordu annesinin elini. Bu sırada Seung Hyun gerçekten ters bir şeylerin olduğunu anladığı için olan biteni izlemekle yetiniyordu.

''Baba'' dedi Hyo-chan salondan çıkmadan hemen önce.

''Seni çok seviyorum, bunu unutma olur mu?'' dediğinde Seung Hyun da sonunda ayağa kalkmış ve kızına doğru bir kaç adım atmıştı. Daha sonrasında yavaşça dizlerini bükerek eğildi ve kızına gülümsedi.

''Konu ne bilmiyorum ama bende seni çok seviyorum ve küçük hanım her ne olursa olsun son nefesime kadar seni çok seveceğim'' deyip kızına sarıldığında Seungri'nin de gözleri doluydu artık.

''Tamam'' dedi Hyo-chan babasından ayrılarak.

''Dondurma istiyorum'' dediğinde üç büyüğü de ona gülümseyerek bakıyordu.

''Biz gidiyoruz'' dedi Sonia ve kızının elinden tutarak kapıya doğru yönelirken. Onlar evden çıkarken Seung Hyun tekrar ayağa kalkmıştı ama kızı ve eski karısı kapıdan çıkana kadar hiç bir şey söylemedi.

''Evet?'' dedi yanına doğru dönerek dış kapı kapandıktan sonra ama Seungri'nin gülümseyen suratı anında bozulmuştu.

''Oturabilir miyiz?'' dedi Seungri onun tepki vermesini beklemeden koltuklara doğru yönelirken.

''Pekala'' dedi Seung Hyun da onu taklit edip içeriye doğru adımlayıp az önce oturduğu yere oturarak. Anlaşılan gerçekten çok ters bir şeyler vardı.