@vaveyla; Burada olsaydın anlatacak çok şeyim vardı. Belkide susardım saatler boyu. Konuşmam gereken hiçbir yerde konuşamadığım gibi. Sokak lambasının odaya vuran yarım yamalak ışığında, bir kaç dize şiir okurdum yorgun gözlerimle...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Onlardan uzaklaştım ve yeşilliğe doğru yürümüştüm, yere oturdum bacaklarımı kendime doğru çektim, gözümden akan yaşlar hızlandıkça daha da kötü hissediyordum kendimi. Çünkü sözde' benim için atan kalp, bir başkasını öpmüştü. Ya bu durumu çok fazla abartıyordum, ya da gerçekten ona inandığım için üzülüyordum. Herkes kendi çadırına geçmeye başlamıştı büyük ihtimalle sesleri geliyordu. Ateş yanıma bile gelmedi, söylemek istediğim şeyler vardı, bağırmak istediğim.. Kırılmıştım.. Belki de Kaan ile aynı çadırda kalacağım için o da Ecem'in onu öpmesine karşı koymamıştı. Ama ne olursa olsun, eğer bir kadının karşısına geçip, onu etkileyecek sözler söylüyorsa bir insan, veya ona kendisini değerli hissettiriyorsa, hata yapmamaya özen göstermeliydi. Sonuçta ateşin karşısına geçip ben sana aşığım Dedikten sonra Kaan'ın teklifini kabul etmedim. Ateş de bana seni seviyorum demedi, ama seni seviyorum demesine bile gerek kalmadan hissettirdi. Dile getirmektense o duyguları hissetmek daha güzeldi. Kendimi az da olsa toparladıktan sonra çadırın yanına doğru gittim, etrafta 3-5 kişi kalmıştık, ateş, Ecem, Oğuz, Kaan. Çadırın önünde ki sandalyeye oturdum ve gözlerimi kapattım, hayal etmeye başladım. Hayalimi bozan şey ise Ecem'in sesiydi,
"Ateş ya sana şey dicektim, seninle kalabilir miyim?" Gözümü açmak dâhi istemiyordum, ellerimi sıkmaya başlamıştım istemsiz bir şekilde. Ateşin kabul edeceğini biliyordum, öpen kişi aynı çadır da yatmaktan rahatsız olmazdı.
"Vera ile kalıyorum." Gözlerimi birden açıp ona baktım, tam o an göz göze geldik. Sanki ben hiç duymamış gibi kendimi toparlayıp önüme döndüm ve telefonumu kurcaladım, o sırada ise Ecem morali düşmüş bir şekilde kaanların yanına geçiyordu. Ateş bana doğru geldiğinde,
"Konuşalım mı?" Boş boş yüzüne baktıktan sonra göz devirerek,
"Tabi konuşalım, nasıl 0,3 salise arasında aşık oldun da öpüştün?" Kolumdan narin bir şekilde tutup kendi çadırının yanına götürdü. Çadırın fermuarını açtıktan sonra içeri girmemi bekledi.
"Amacın ne?"
"Gir hadi." Girdikten sonra, çadırın oldukça büyük olduğunu yeni fark etmiştim ve her tarafını pirinç ışıkları ile kaplamıştı.
"Bir kere beni şaşırtın ya, gerçekten adam akıllı sevmek çok mu zor abi. Beni sevdiğini söyleyip başka biriyle öpüşmek nedir."
"Benden hoşlandığın halde, başka bir çocukla yatmak nedir?"
"Yatmadım."
"Burdan çıkmana izin versem gideceksin ve yatacaksın."
"Burda seninle kalacağımı mı düşünüyorsun?"
"Asla onunla kalamazsın Vera."
"Sana sorduğumu hatırlamıyorum ateş. Benim hayatımda senin hiç bir yerin yok.. yokmuş."
"Tamam git." Gitmeyeceğimi düşünüyordu ama ona karşı sinirim hâla geçmediği için hızlıca çadırdan çıkıp kendi çadırıma girdim. Kaan'ın üstü çıplaktı,
"Giysene şu üstünü."
"Tamam canım ya, giyiyorum." Hava da soğuktu bu çocuğun amacı ne bir türlü anlayamamıştım. Uyku tulumum dışarı da kalmıştı, bir daha çadırdan çıkmak istemediğim için üzerime battaniyemi alıp Kaan'a arkamı dönerek uzandım.
"Seni kıskanmamak elde değil."
"Yat Kaan." Yavaş yavaş sinirlenmeye başlayacaktım, sonra elinin saçıma dokunduğunu hissedince hemen fırladım.
"Napıyorsun Kaan." Diyerek sesimi yükseltmiştim,
"Tamam yat yat dokinmicam." Biraz daha ondan uzaklaşıp çadırın en köşesine sinmiştim, aradan yarım saat felan geçmişti ama asla uykum gelmiyordu. Kaan birden belimden tutarak kendisine doğru çekti ve üzerime oturdu. Tam bağıracakken eliyle ağzımı kapattı, ve saçlarımı çekmeye başladı. Hem üstümde bir cüsse vardı hemde burda bana tecavüz edecekti bu iğrenç insan, ellerimi onun yüzüne doğru götürdüm ve tırmalamaya başladım, elini ağzımdan çekmesi gerekiyordu. Herkesi başıma toplamam için.
"Bu gece burda benim olacaksın Vera. Düşünsene sevdiğin adam burda, seni seven adam burda ama biricik sevdiği kadına naptığımdan haberi yok.. eminim ki hayatı boyunca hep kendini suçlayacak. O dokunmadan benim sahip olmam gerekiyor sana. O okşuyamadan saçlarını benim okşamam gerekiyor, güzel boynunu öpmeden benim öpmem lazım.. vücuduna dokunmak onun içine girmek ikimize de çok zevk verecek emin ol. Kendime çok engel olmaya çalıştım ama buraya kadar.. bu gece bu iş biticek." Gözümden yaşlar süzülmeye başladı dediklerini henüz hazmedememiştim.
