10. BÖLÜM

348 17 16
                                    



Telefonuma bildirimler gelmeye başlayınca yorumları okudum ve gördüğüm isim ile şok geçirdim.

"Oha ateş."

"Noldu?"

"Pelin yorum yapmış."

"Pelin mi?" Hemen kendi telefonundan baktı ve bir şeyler yazmaya başladı. Pelin'in son yazdığı şey ile direkt arkamızı dönmüştük, yanında bir çocuk ile beraber oturuyorlardı, ateş hemen ayağa kalkıp yanına doğru gidince bende ona eşlik etmiştim.

"Senin burda ne işin var Pelin?"

"Tanıştırayım abicim erkek arkadaşım Arda." Arda bize bakıp gülümsedikten sonra elini uzattı ateşe doğru, ateş de karşılık verdikten sonra bana uzatmıştı. Gülümseyip elini tuttum, tanışma faslı bittiğinde yanlarına oturduk, Pelin hemen konuşmaya başladı.

"Demek dün Vera ile birlikteydin." Ateş cevap vermeyip sinirli bir şekilde Pelin'e bakıyordu. Pelin ise bana baktıktan sonra,

"Tanışma fırsatımız olmamıştı, Pelin."

"Memnun oldum." Diyerek gülümsedim. Telefonum çalmaya başlayınca kayıtlı olmayan bir numara arıyordu, telefonu açtığımda garip bir ses.

"Onunlayken oldukça mutlu gözüküyorsun."

"K-Kimsin?"

"Endişe etmene gerek yok, zararsız biri." Pelinlerin yanından kalkarak biraz uzaklaştım.

"Beni mi izliyorsun?"

"Sadece seni değil, Sizi izliyorum."

"Okuldan birisin işte."

"Evet."

"Amacın ne?"

"Amacım yok, sadece mutlu olduğunu görmek beni de mutlu etti. Arayıp tebrik etmek istedim, hayırlı olsun." Dayanamayıp telefonu yüzüne kapattım, kim olabilirdi bu.. Bir de başıma bir sapık geldi, Arkamdan biri omzuma dokununca ürperdim. Ateş olduğunu görünce derin bir nefes aldım.

"Korkuttum mu?"

"Y-Yok"

"Kim aradıysa canını sıkmış."

"Kimin aradığını bende bilmiyorum." Diyerek tebessüm ettim.

"Hadi pelinlerin yanına gidelim."

Yanlarına gidip oturduğumuz sıra Pelin,

"İyi misin Vera? Rengin kaçmış, yoksa abimle baş başa vakit geçirmek istiyorsun da ben mi alıkoydum sizi?" Diyip gülmeye başladı, Ateş ise,

"Bence biz sizi yalnız bırakalım, iki liseli aşık sahilde oturup dertleşsinler."

"Tamam tamam hadi görüşürüz, kendinize iyi bakın." Ayağa kalkıp, arabaya doğru ilerledim, aklım hâla arayan kişideydi. Bütün moralimi alt üst etmişti.

"Bir problem mi var Vera, Telefon ile konuştuktan sonra yüzün düştü."

"Yok ya iyiyim, sana zahmet eve bırakır mısın beni?"

"Sen nasıl istersen." Arabaya bindiğimizde radyoyu açmıştı, çıkan şarkı ise çok sevdiğim gruptan bir parçaydı. Ateş de şarkıya eşlik edince sesinin güzel olduğunu anlamıştım.

"Benden uzak dursan sana dokunamam.
Bana biraz yaklaşsan hayatta kalamam.
Sana dokunamamak zaten ölmek demekti.
Olmadığın her dakika ellerim seni istedi.

Ellerim seni istedi
Ellerim seni istedi.."

Perdenin Ardındakiler dinliyor musunuz!
En sevdiğiniz şarkısı? Ve grubu başarılı buluyor musunuz?

BU ŞEHİR BUGÜN SENSİZHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin