Uyandığımda bir odada olduğumu fark ettim hızla kapıya gidip vurmaya başladım.
"Oğuz yalvarırım aç şu kapıyı kızımı görmek istiyorum lütfen." Ses gelmeyince bağırmaya devam ettim,
"Benim razı olmadığım hiç bir şeyi yapamazsın.. eğer yaparsan bu tecavüze, tacize girer biliyorsun.. bak lütfen çıkart beni ve kızıma götür lütfen.."
"Kızını istiyorsan benimle yatacaksın." Diyerek kapıyı açtı ve içeriye girip tekrar kilitledi. Ondan uzaklaşarak camın oraya gittim,
"Böyle bir şeyi kabul etmeyeceğimi biliyorsun."
"Sen kaybedersin.. ömür boyu kızını görememeyi göze alıyorsun."
"Yapamazsın."
"Yaparım Vera. Başka şeyler ile kışkırt beni."
"Sen kafayı sıyırmışsın. Cinsel bir açlık içerisindesin. Yaklaşma bana."
"Büyüdükçe daha da bir güzelleştin.. sexy bir şey oldun.. karşı koyamıyorum anla.. aklımı başımdan alıyorsun.." yanıma doğru gelip saçlarımı geriye doğru attı,
"Yapma şunu." Ellerini belime sardı ve yüzüme iyice yaklaşarak,
"Sen de bana karşı koyamayacaksın.. yıllardır bu anı bekliyorsun.. yaşa benimle." Diyip dudaklarıma yapıştı.. karşılık vermediğim için daha da sert öpmeye başladı.
Zorlayarak da olsa kendimi geri çektiğimde bağırmaya başladım.
"Aç şu kapıyı Oğuz. Sevmiyorum seni anlamıyor musun. İstemiyorum."
"Lütfen Vera."
"Ya ne lütfen ya ne lütfeninden bahsediyorsun sen. Çıldırmış olmalısın. Kızımı kaçırdın şimdi de benimle birlikte olmak istiyorsun." Tam konuşacağı zaman kapının çalma sesi geldi, şaşırarak ona baktığımda bir kaç küfür fısıldadı. Yanıma gelerek,
"Sakın ses çıkartma. Ada için." Odanın kapısını açıp tekrar kilitledi beni. Camdan dışarıya baktığımda Ateşin arabası olduğunu fark ettim, camı açmaya çalıştığımda kilitliydi. Kapıya doğru yaslandım ve seslerini duymaya çalıştım. Kavga sesleri geliyordu, Kendime hakim olamayıp bağırmaya başladım.
"Ateş. Burdayım."
"Vera." Diyerek sesi bana doğru gelmeye başladı bir yandan da Oğuz'un sesini duyuyordum.
"Geç kalıyordun Ateş." Ateş kapıyı zorlamaya başlayınca,
"Kapının ordan çık Vera." Dediğini yapıp beklemeye başladım, kapıyı kırınca bana doğru gelip sarıldı. Sessiz bir şekilde,
"Yetişemeyeceğim sandım.. bir şey yapmadı dimi şerefsiz." Kafamı hayır anlamında salladığımda dudağıma dokunarak,
"Dudağın.. patlamış.. vurdu mu sana." İster istemez elim dudağıma gittiğinde kanadığını fark ettim.
"Y-yok v-vurmadı."
"N-nasıl oldu bu. Öptü dimi. Karşılık vermeyince de daha çok üstüne gitti ve dudağını patlattı."
"Gidelim burdan lütfen." Dediğimde elini belime sararak kendine çekti ve odadan çıktığımızda Oğuz'un kapının orda yerde yarı bayılmış halde olduğunu gördüm. Bakmamaya çalışarak evden çıktık. Arabaya doğru ilerlediğimizde,
"Ada bizi bekliyor.. ama bugün göremeyeceksin onu.. çünkü seni bu halde görürse eğer endişelenir.. ilk önce bir hastaneye gidelim.. ondan sonra ise yeni aldığım bir ev var.. buraya da yakın.. oraya gideriz.. dinlenirsin.. yarın da kızına kavuşursun."
"S-Sen A-Adayı nasıl buldun?"
"O da benim sırrım olsun." Diyip kapıyı açtı ve binmemi bekledi. Bindiğimde bana doğru eğilip ehliyet kemerimi taktı. Onun da binmesini bekledim,
"Hastaneye gitmeyelim.. önemli bir şey yok zaten direkt eve geçelim."
"Ada seni böyle göremez.. hastaneye gitmiyorsak eğer ben pansuman yaparım.. 15-20 dakika içerisinde orda oluruz." Hiç bir şey demeyip kafamı cama yasladım.
•
•
•
•
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BU ŞEHİR BUGÜN SENSİZ
Roman d'amour@vaveyla; Burada olsaydın anlatacak çok şeyim vardı. Belkide susardım saatler boyu. Konuşmam gereken hiçbir yerde konuşamadığım gibi. Sokak lambasının odaya vuran yarım yamalak ışığında, bir kaç dize şiir okurdum yorgun gözlerimle...
