@vaveyla; Burada olsaydın anlatacak çok şeyim vardı. Belkide susardım saatler boyu. Konuşmam gereken hiçbir yerde konuşamadığım gibi. Sokak lambasının odaya vuran yarım yamalak ışığında, bir kaç dize şiir okurdum yorgun gözlerimle...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Ne söyleyeceğimi bilememiştim, şaşırarak ona baktım. Sonra dayanamayıp gülerek,
"Bana mı yürüyorsun sen?"
"Yürüme işini çoktan geçtiğimi düşünüyorum ben." Söylediği şeyler hoşuma gidiyordu gittikçe, birden beni kendine çekti. Bir iki saniye bakıştıktan sonra dudağımı narin bir şekilde öpüyordu, karşılık verince ise sert şekilde öpmeye başladı.
Kendimi geri çektikten sonra göğsüne kafamı koyup, uykunun kollarına bıraktım kendimi.
•
Aslı'nın kapıya vurma sesi ile uyanmıştım. Ateş ise sandalyemde oturmuş, resim defterimi karıştırıyordu.
"Efendim Aslı."
"Kızım açsana şu kapıyı."
"Müsait değilim şuan."
"Ne işler çeviriyorsun sen Vera" Göz devirip gidip kapıyı açtım.
"Söyle." Odaya göz atınca Ateşi gördü ve bana yaklaşarak,
"Kim bu arkadaş?" Sorusuna cevap verecekken Mert odaya damladı.
"Vera hanım da manit yaptığına göre artık rahat bir şekilde ölebilirim." Ateş de yanımıza doğru geldi ve konuşmaya başladı.
"Zaten kız yeni uyandı, kendisine gelsin açıklamamızı yaparız. Siz bir müsade eder misiniz bize?" Aslı güldükten sonra Mert'in de kolundan tutup odadan çıkardı.
"Aslı'dan mı korkuyorsun sen?"
"Ne alaka."
"Açıklayacaksın ya durumu."
"Ortada bir durum yok, yanımda kalmak istedin ve kaldın bu kadar. Neyse gel gidelim odaya."
Oturma odasına geçtik, Kahvaltı masası hazırdı. Bizi bekliyorlardı, masaya eşlik edince direkt yemeğe başladılar. Sonra ben de
"Okuldan arkadaşım Ateş, dün rahatsız olduğum için bana çok yardımı dokundu ve eve getirdi, bende gitmesini istemedim beraberdik yani." Mert atılarak
"İyi işte ne güzel senin de insan canlısı olduğunu öğrenmiş oldum." Çatalımı sertçe masaya koyarak,
"Ne bu laf sokmaya çalışmalar felan?"
"Laf sokmuyorum canım, hepimiz biliyoruz senin nasıl biri olduğunu." Cevap vericekken Aslı konuştu.
"Saçma sapan konuşmaya devam etmeden lütfen gider misin Mert ?"
"N-Ne? Şuan beni bu evden mi kovuyorsun?"
"Kovmuyorum gitmeni rica ediyorum."
"Tamam anlıyorum kuzenin ama sevgiline tercih ediyorsun." Sinirden ellerim titremeye başlamıştı, ateş elini elimin üzerine koyarak sakinleştirmeye çalıştı. Aslı Mert'e cevap vermeyince Mert sinirle yerinden kalkıp, dış kapıyı vurarak evden ayrılmıştı. Hiç bir şey söylemeden masadan kalktım ve odama gidip üstümü hızlıca değiştirdikten sonra bende evden ayrıldım, peşimden ayak sesleri geliyordu. Büyük ihtimalle de ateşti çünkü evde bırakan bendim. Bugün hafta sonu olduğu için okul yoktu, Ateşin arabasına doğru ilerledim, o da arabayı açınca direkt ön koltuğa oturdum ve gelmesini bekledim. Hiç bir şey söylemeyip arabayı çalıştırdı, yol boyunca ikimizde tek kelime etmemiştik, kendimi sıkmasam şuan çoktan ağlamıştım..
•
•
•
• Bölümü nasıl buldunuz? Karakterler hakkında ki düşüncelerinizi belirtebilirsiniz💙
