Hiraya (HEST #1)

Kabanata 47

Antagonist's Tale XLVII: Five Stages

"Prosec," I called our Crim prof. 

Lumingon ito sa akin at mabilis na nangiti. I'm her favorite law student. "Yes, Miss Amor?"

I gave her the papers of our class that she asked. Nagpasalamat naman siya at tumango. Imbes na umalis, nanatili akong nakatayo roon. Napansin 'yon ni Prosec Goingco kaya naman matamis akong ngumiti sa kaniya. 

"I have a question, if that's okay." 

Tumango ito at hinintay akong magpatuloy. Ang kaniyang mga mata ay walang pagtataka. It makes me think that she's expecting this. 

"Hathen and I had a different recite to one of your question the other day. Our ruling is different." Pinag-aralan ko siya at nakita ang ngisi sa kaniyang mga labi. Halatang alam na tatanungin ko talaga ito. 

"And your blockmates and everyone sided with your argument. Ang sa iyo ang tinagurian nilang tama."

Ako'y tumango. "You never told the correct answer."

She tilted her head. 

"Does it matter if the public already recognized something as the right one?"

Tahimik ako habang nakaupo sa harap ni Aubrey at sumisimsim sa aking tsaa.

Ang aking mata ay dumapo sa sala kung nasaan si Seref at Cael. Ang dalawa ay masinsinang nag-uusap habang ang iba't ibang papelas ay nakalatag sa lamesa sa kanilang harapan. Both of them look dead serious. Lalong-lalo na si Seref.

Ever since I granted them permission, the two had been working together to find those men instantly.

Si Seref ay pinapahanap niya sa mga tauhan ng mga Amnon hanggang sa sulok ng Pilipinas. Habang si Cael naman ay tumawag sa mga imbestigador ng Aster firm na tumutulong sa mga kaso ng kanilang abogado sa kompanya upang sila'y maghanap ng mga impormasyon at mga leads.

I know how important this is, especially for both Seref and I. Alam kong kahit ang nangyari sa akin na ito ay sinisisi niya pa rin sa sarili.

Na kung sumama nalamang siya sa akin sa Isabela noon sa paghahanap, o kaya naman ay hindi na siya nagtungo sa Wales noong New Year ay hindi na ito mangyayari.

The way the mind of my love works is that he thinks he has to take responsibility for every pain the people he cares for ever had. And that it is his fault if he didn't shelter them at all times, at all cost.

Bago ako tuluyang pumayag na tumulong siya sa paghahanap, kinausap ko muna siya at diniin na hindi dapat niya gawin ito para sa akin. He should do it and see through the end so that he'll realize it's not, in any way, his fault. He should do it for his own healing.

I blame my body for this. Seref blames his self for this.

Si Aubrey ang gustong sabunutan kami sapagkat ang dapat daw naming sisisihin ng buo ay ang mga nanggahasa sa akin at hindi ang aming sarili.

Ang hirap pang gawin no'n sa ngayon. Self hate has turned into a personal rebellion inside of me against my own self for so long. It's extremely hard to unlearn it.

Staring at both Cael and Seref now, I can't help but wonder if they looked like this too when they were trying to help Aubrey with her annulment case.

Si Aubrey sa aking harapan ay inabot ang aking kamay mula sa teacup. Lumipat ang tingin ko sa kaniya at kami'y nag-usap gamit ang aming mga mata.

I dipped my stare on the rough fingers that's squeezing mine. And those same fingers are the ones that's holding me as I sit at the final hearing of my father's case.