Hiraya (HEST #1)

Kabanata 16

College Arc XVI: Dreams and Politics

Words are one of the most powerful thing in the world.

Hindi iyon napapansin ng mga tao at madalas binabaliwala ang kapangyarihan na taglay nito. But you see, words are prevailing and flexible. That's what makes them powerful.

Words can inspire people, but they can also make others miserable. They can deliver notes of love and happiness, they can state out anger and antagonism; It's words that are imprinted on books that educate us, it's words that are used in doctrines and laws. Right words can impress the media, the reason why speeches of politicians are meticulously planned. Words that are flowery can lead to the winning of an election. A president's declaration of battle can bring war, the same way that the pope's word spreads peace.

Kaya makapangyarihan ang mga salita. Sapagkat sa oras na nasabi, hindi na maibabawi.

"I'll look for house decors in the Mendisa's tomorrow," aking isinabi sa kalagitnaan nang pag-hati ng chocolate waffles. Inabot ni Seref iyon at kinuha ang aking plato palapit sa kaniya. Hinati niya ang waffles sa maliliit na parte gamit ang kutsilyo.

Nagpahinga kami kanina pagkatapos nang pangatlong condo na binisita at kumain sa resto ng hotel bago ipinagpatuloy ang pag-hahanap, ngunit ngayon ay gutom na muli. Kaya nama'y kaming dalawa ay ipinili ang malapit na coffee shop upang mag-miryenda panandalian.

Sa aming bahay muna sa Makati ako matutulog ngayong gabi. Ihahatid ako ni Seref doon bago siya pumunta rin sa kanilang malapit na tuluyan sa Forbes park. Nasa iisang village lang naman kami kaya nama'y hindi rin gano'n kalayo ang kaniyang lalakbayin. Kinonsidera ko noon na sa bahay nalamang naming manuluyan habang andito ako, ngunit ayokong maiwan na namang mag-isa sa malaking mansyon na walang ibang kasama kundi ang mga kasambahay.

"You won't hire an interior designer?" Tanong niya habang abala sa pag-hati ng aking pagkain.

"I decided not to. I want to be hands on with this. Ayos lang din. I think I'm artistic enough, so I'm sure it would turn out well."

Binalik niya sa akin ang aking plato noong natapos. Kinuha ko ang tinidor at tumasok ng isa doon bago sumubo. "You should do mine too then," wika niya.

"Naka-pili ka na ba ng condo?"

Ang alam ko kasi ay hindi rin siya sa kanila titira. Bukod sa malayo ito sa magiging eskwelahan namin, ayaw rin niyang mag-isa sa malaking bahay.

"Yes."

"Talaga? Saan? Ba't 'di mo sinabi sa akin?"

"I decided mine, when you decided where yours is."

Nanliit ang aking mata. "Don't tell me you're going to live next to me?"

"Why not?"

Wala namang problema du'n, nabigla lang ako! Ibig sabihin buong araw na talaga kaming magkasama palagi? "Well, did you?"

"No," he answered now. "I wouldn't want to stir up rumors, I know you don't like them. Besides, the penthouse is already taken. So is the next unit from yours."

Pinigilan ko ang panlalaki ng aking mata sa kaniyang isinuwalat. "You checked?"

Bakit hindi ko naman siya kanina nakitang tinanong noong ando'n kami? "I checked all the condos on your list before we even got here."

"What. . ." Bulong ko sa gulat. This stalker! "Kung hindi ka sa pinili ko, saan?"

"You'll find out eventually."