Chained Love (El Señorita Series #2)

Chapter 29

Ginising ako ng sinag ng araw na nag mumula sa aking bintana. Wala na sa kwarto si Karen at nag lalaro na sa tabi ko si Ace. Nilinga ko ang ulo ko sa paligid bago ko muling tinignan ang anak ko. I hug him before kissing his forehead.

"Good morning Acy" I told him.

"Good morning Mama. Si lolo nag punta dito earlier" he inform me. Hindi ko iyon pinansin at nag tungo ako sa banyo. The cold water run into my skin as I think of the things that will going to change start from now.

Paano ko ba aayusin ang lahat? Parang sobrang gulo ng buhay ko. Parang napakahirap ayusin lahat ng gusot sa buhay na mayroon ako.

I finish bathing before I dress my self and going down in the dining with my son. Naroon na silang lahat. As usual, Karen was with her high brows while looking at my father's wife.

"So! Hindi namin kasalanang anak kami ng asawa mo. Asawa ka lang anak kami ng may-ari ng bahay na ito" Karen said before biting the bread she's holding. Ngumisi sila bago sumandal sa upuan.

"Napaka bastos mo tulad ni Larissa. Talagang mag kambal kayo" matalim na saad nito sa kapatid ko.

"Oh come on. Shut up! Naiinis na ako. Bakit laging dawit dito si Larissa hah Imelda. Siya lang ba ang kaya mo? Fight me instead. Lalabanan kitang gurang ka" Karen rolled her eyes before making another bite on the bread.

"Tama na yan Karen. Huwag ka ng sumagot" saad ng lolo— Ama ko sa aking kapatid.

Karen rolled her eyes again before putting down the bread.

"Come on. Mag paka-Ama ka naman sa amin kahit kaunting oras lang. Panindigan mo naman kami dahil baka hindi namin mabuo ang isang buwan na manatili dito sa bulok ninyong mansion. Remember that my granny told you to be a father hindi iyong kampihan mo ang pamilya mong ilang ulit na nag tangkang pumatay sa dalawang anak mo" she said before standing up. Uminom siya ng juice before speaking again. "Pinapaalala ko lang na sa dalawang anak mo ikaw nagkulang. If Larissa was hard to please I am more harder. Huwag mo nang ubusin lahat ng tsansang ibibigay ko dahil wala ng kasunod ito" matapos niyang mag salita ay dinaanan lamang ako ni Karen. Ni hindi niya ako binati man lang. She was pissed.

"Tara na kakain na Larissa!" My biological father call me but I shake my head. Tatalikod na sana ako noong maalala kong baka gutom na ang anak ko. Instead of turning my back ay lumapit ako sa mesa bago nag lagay ng pag kain sa plato at muling inakay ang anak ko.

"Huwag na. Kayo na lang. Kaya ko namang hindi kumain. I lost my appetite" I told him. Muli siyang natahimik bago ako tumingin sa anak ko. "Come na Acy. Doon tayo kay tita Karen" sumunod naman siya sa akin. I found my sister sitting on the pool side. Inilagay ko ang plato sa  table at pinaupo ang anak ko sa upuan bago ako dumulog sa kapatid ko.

I let my feet soak with water before leaning on her.

"Congrats. You ruin their day"

She just chuckled bago ako pinitik sa noo.

"Gusto mo bang mag shopping tayo kasama si Ace? Sayang naman iyong kayamanan na para sa atin kung ibuburo lang natin hindi ba. What do you think?"

"Sure. Ano tara na. Doon na tayo mag aalmusal. Nagugutom na ako. Nag walk out ka kasi" nakasimangot kong saad. Ginulo niya ang buhok ko bago kami tumayo. I carry my son at iniwan doon ang almusal niya.

Nakasalubong namin si Manilene sa hagdan ngunit tinarayan lamang siya Karen. Manilene hold my hand and stop me from making another step.

"Pwede ba tayong mag usap?" She asked me pero wala akong maisagot sa kaniya. Para saan ba ang pag uusapan namin?