Sabah olmuştu. Utku orada uyumuştu. Bulut da başucunda. İlk uyanan Bulut oldu. Onun kıpırdanması ile Utku da uyandı.
- Günaydın.
- Günaydın.
- Ay, hayatımda böyle deliksiz bir uyku uyumamıştım. Kabus da görmedim.
- Çok sevindim. Ben tutulmuşum.
- Benim yüzümden oldu pardon.
- İki esneme, üç gerilme hareketiyle düzelirim ben sorun olmaz.
Utku telefona bakar. 3 cevapsız arama.
- Melis aramış, arkadaşım.
Utku Melis'i geri arar.
- Alo Melis, ne oldu? 3 kere aramışsın.
- Biz dün babam rahatsızlanınca döndük. Sen neredesin?
- Ben bir tanıdığıma geldim.
- Tamam, gelebilirsin bize.
- İşimi halledeyim gelirim canım. Görüşürüz.
- Görüşürüz.
- Ben gidiyorum Bulut.
- Duydum, evet. Keşke kalsaydın.
- Sana da daha fazla yük olmayayım ya. Her şey için çok sağ ol.
Elini uzatır. Bulut da ona elini uzatır ve:
- Yine görüşürüz ama değil mi?
- Olabilir evet, ben üzerimi değişeyim. Peki.
Utku üzerini değişip gelir.
Evet, veda vakti geldi.
Numaranı verseydin.
Tamam yaz. 0545 607 13 ..
- Ben seni arayacağım Utku. Hoşça kal.
- Tamam, ben evden nasıl çıkacağım peki?
- Arka bahçeden çık. Caddede solda taksi durağı var. İstersen Melih abi bıraksın seni.
- Yok, ben giderim. Görüşürüz.
- Görüşürüz.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BULUTKU (Kitap Oluyor)1( YILDIZLARIN DANSI)
أدب نسائيBulutku macerası başlıyor hazır mısınız? Utku sıradan olduğunu düşünüyordu ve bu sıradan hayatı kabullenmişti, aşık olmak hiç hesabında yoktu. Aşk ve gerçekler hep böyle midir? Aşk bize gerçeklerle, gerçekleriyle mi gelir? Hayatımızdaki perdeleri ka...
