Utku gözlerini açtığında evlerinde, yatağında uzanmış yatıyordu. Bulut hemen yanında elini tutmuş, diğer taraftan bir hemşire tansiyonunu ölçüyordu. Hemşire:
- Kendine geliyor galiba. Merhaba Utku, beni duyabiliyor musun?
- Evet.
- Ben hemşireyim, tansiyonun düşmüş, bayılmışsın. Ama şimdi iyisin.
- Bulut, annem nerede?
Hemşire:
- Ben sizi yalnız bırakayım.
- Sağ olun kolay gelsin.
- Bulut annem...
- Utku, yormasan kendini dinlensen.
- Bulut ben salak değilim. Ortada çok kötü bir durum var. Anlat bana.
- Düşmeden öncesini hatırlıyor musun, ya da neden bayıldığını?
- Hayır, ya da evet.
Boğazına düğümlendi kelimeler. Sadece ağlayabildi. Ama bağırıp hıçkırarak değil, dişlerini sıka sıka. Annesi duyarsa üzülürdü diye. O an için Bulut'un içinde bir şeyler koptu. Ne yapsa bilemedi. Utku biraz sonra:
- Nasıl olmuş, kim haber vermiş? Diyebildi sadece.
Bulut her şeyi anlattı.
- Ama evde kimse yokmuş dedi.
- Bulut, dalga geçme benimle. Ben bir adamla konuştum. Polisleri de o aramış.
- Gerçekten evde kimse yoktu.
- Adamın numarasını falan araştırsınlar. Ya o bir şey yaptıysa.
- Hayır, doğal kalp krizi. Annenin telefonundan aramış, ihbar için.
- E parmak izi?
- Araştırıyorlar.
Utku ağlamaya devam etti. Utku kafasını Bulut'un göğsüne yasladı ve kendini serbest bıraktı. Hıçkıra hıçkıra ağladı. Yorgunluktan uyuya kalınca Bulut yanına bir hemşire bırakarak polislerin yanına geçti.
- Memur bey bir gelişme var mı?
- Otopsi yapılacak. Parmak izlerine bakılacak. Şimdilik işimiz bitti. Cenaze için arayacaklar sizi.
- Peki sağ olun, kolay gelsin.
- Sağ ol.
Herkes gitmişti. Bulut Utku'nun yanına gitti. Utku uyuyordu. Yanına oturarak elini tuttu. Olur da uyanıp fenalaşırsa onu sakinleştirmek için güç topluyordu. Utku sabaha kadar uyanmadı. Bulut da baş ucunda uyuya kalmıştı. Cenaze 2 gün sonra defnedilecekti. Soruşturma da sürüyordu. Utku arada bir atak geçirse de sakin görünüyordu.
Çünkü plan yapmıştı. Ve Bulut'un bilmediği şey, olanlardan onu sorumlu tuttuğuydu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BULUTKU (Kitap Oluyor)1( YILDIZLARIN DANSI)
Chick-LitBulutku macerası başlıyor hazır mısınız? Utku sıradan olduğunu düşünüyordu ve bu sıradan hayatı kabullenmişti, aşık olmak hiç hesabında yoktu. Aşk ve gerçekler hep böyle midir? Aşk bize gerçeklerle, gerçekleriyle mi gelir? Hayatımızdaki perdeleri ka...
