Love The Way You Lie (Book 2 Of Fix You)

LTWYL C49 : REVENGE

Taehyung's POV

Kakagaling ko lang sa mansion at wala doon si Dad at mga tauhan nya. Walang katao tao sa bahay pati maids wala.

Mukhang napagplanuhan na to ni Dad ah.

Pumunta ako sa hospital na tinext sakin ni Jisoo.

Nakapark na ako at akmang papasok na ng mapansin ko ang isang pamilyar na babae sa gilid.

Si Jane ba to?!

Dali dali akong lumapit sa kanya at binuhat kaagad siya.

How come walang nakakita sa kanya. Mukhang na himatay ata siya.

Pagkabuhat ko ay may mga nurse na dumating at inihiga ko na siya sa stretcher at dali dali na cinonfine.

Tinurukan siya at nilagyan ng dextrose.

Umupo ako sa tabi niya at nag aalala.

What happened Jane..

I was about to call Jisoo at papuntahin dito pero biglang gumalaw ang kamay ni Jane na hawak ko at gising na pala siya

"Hey..are you okay now? What happened?" I asked

"Y-yeah..I just had a fight with Priya earlier and yon di ko na alam sunod na nangyari." She answered and I sighed.

"Hays. Priya talaga kahit kailan..anyway wag ka na muna sasama bukas. Baka makasama sayo." I said and umiling siya

"No hyung. Sasama ako, ipaghihiganti ko ang tunay kong magulang." She said at bakas sa tono niyo ang galit, mukhang desidido na talaga siya.

"Okay fine, pero you have to rest muna para bukas may lakas ka." I said and she nodded.

"You fainted at bihira lang yon mangyari sayo." I said and she smiled bitterly

"I'm okay now..first time ko mahimatay." She said and I sighed.

"Take a rest, tawagan ko lang si Jisoo." I said and she stopped me by holding my hand.

"No please. Don't tell her kasi for sure sasabihin nya kay Priya, ayoko naman na kaawaan ako ni Priya." She said at napa buntong hininga na lang ako.

"Okay if that's what you want. Bili lang ako ng makakain, mag dinner na pala." I said and umalis na para makabalik ako agad.

================================

Fast Forward [Kinabukasan]

Priya's POV

Nagising ako at kita ko na nagayak na si Jisoo.

"Saan punta mo?" I asked at kinusot ang mata ko.

"Ah, ngayon kasi kami magtutuos ni Dad. Kasama ko si Taehyung at Jane." sagot nya at sinuksok ang baril sa kanyang hita.

"Sasama ako." I said and umiling kaagad siya.

"Paano si Rosie, walang magbabantay." She said at tumingin ako kay Ah-in

"A-ako na magbabantay sa kapatid ko, sige na umalis na kayo at umuwi kayong ligtas." Ah-in said at ngumiti

"Oh tara na daw." I said at tumayo.

"Pero---" di ko na hinayaan pang magsalita siya..

"Hayaan mo kong bigyan ng hustisya ang magulang at uncle Wook ko." I said at nag walkout.

~

Nandito na kami sa location at tumingin ako sa paligid. Baka kasi may sniper.

"Priya umakyat ka sa rooftop at kunin mo tong sniper ko. Ikaw na bahala." Taehyung said at binigay sa akin ang sniper.

Kinuha ko ito at medyo mabigat. Hindi pa ako nakagamit ng sniper kaya sana makabaril ako ng maayos.

Sumunod nmn ako sa sinabi ni Taehyung at umakyat sa isang building na malapit.

Puro abandonadong building at bahay ang makikita mo.

Nakarating na ako sa rooftop at inihanda na ang sniper, kumuha ako ng magandang anggulo.

Sinuot ko ang earpods ko dahil yun ang magiging source of communication namin.

"I'm ready." I said at alam kong narinig nila yon dahil napatingin sila sa akin sa taas.
.
.
.
Maya maya pa ay may dumating na itim na van. Isa lang ito at mukhang kakaunti lng sila.

Kita ko mula sa scope ng sniper ko na nag uusap pa ang magkabilang panig.

Hanggang sa..

Dumukot ng baril ang si Mr. J at mabilis na binaril si Jane pero si Taehyung ang sumalo ng bala.

Nagulat ako doon kaya it's my turn para tapusin na ang buhay mo Mr. J

Itinutok ko ng maigi ang sniper at ngayong nakafocus na sa kanya..I immedietly pull the trigger at...

HEAD SHOT!

Magaling pala ako dito

"Nice one Priya! Pero si Jongin papunta sa location mo. Mag iingat ka, do what you want basta bababa ka dito ng ligtas." sabi ni Jisoo at medyo kinakabahan ako dahil baka mamatay ako dito ng wala sa oras.

Kumuha ako ng pamalo at inabangan siya sa likod ng pinto.

Patay ka saking demonyo ka.

Nakaramdam ako ng yabag at mukhang nandyan na siya kaya hinawakan ko ng maigi ang pamalo ko.

Wala na kasing bala yung sniper eh aish.

Hanggang sa nakita ko na siya at hahampasin ko na sana ng mahawakan nya ito at ipwersa ako dahilan para mapasalampak ako sa sahig.

"Not that easy Detective Manoban.." He said and smirked at me.

Nasa ibabaw ko siya at pilit na gustong isakal sakin ang hawak kong pamalo.

Tinadyakan ko siya at tumayo ako.

"Fight me." I said at pumorma ng maayos.

He smirked at pasapak na sana siya sakin ng makailag ako.

Sinuntok ko siya sa sikmura nya at sinipa sa mukha.

Dating black belter ata to.

Dahil don ay bumagsak siya at pinagsunod sunod ko ang sapak sa kanya pero may lakas pa siya kaya nagantihan nya ako ng tadyak.

Aray ah.

Parehas kaming may alaga kaya walang luge HAHAHA punyeta.

Sinikmuraan ko ulit siya at nanghihina na siya.

Tumayo ako at medyo hinihingal na ako

"Ano? Kaya pa?" I said and smirked at him.

Bigla akong nagulat sa susunod nyang gagawin.

Sinugod nya ako at alam kong itutulak nya ako para mahulog prro nakailag ako kaagad at siya ang nahulog mula dito sa taas.

"Not that easy ka pa ha. Mama mo." I said at tinignan sya mula sa baba.

Malamang wala na siya, dumanak na ang dugo.

"Priya, bumaba ka dali! Si Jane nahimatay!" Taehyung said and dahil don nagmamadali ako na bumaba dala ang sniper ko.

Finally..nakamit ko na ang hustisya na matagal ko ng inaasam.

Mom..Dad..Uncle..Ninang Ji Eun..you may now rest in peace.

Napaghiganti ko na kayo sa pumatay sa inyo.

Sobrang sarap sa pakiramdam pero medyo nakakalungkot dahil kailangan pang may mamatay.

But they deserve it. Karma na nila yan.