Lord Series #2: Drowned

Chapter 27

Writings

Napahawak ako sa dibdib ko habang titig na titig sa litrato. Ang puso ko ay parang kakawala na sa lakas ng kalabog nito. Akong-ako ang nasa pictures, hindi ako magkakamali dahil lagi kong tinititigan ang sarili ko sa salamin. Paanong...

Nag-angat ako ng tingin sa kaniya. Ang mga mata niya ay namumula at may namumuong luha, halong sakit at pagmamakaawa ang naroon. Tila piniga ang puso ko sa hitsura niya.

"Did I do something wrong, baby?" nabasag ang boses niya sa huling salita.

Nag-init ang sulok ng mga mata ko. Agad kong tinikom ang mga labi para pigilin ang hikbi.

"Paanong..."

Napapikit ako at napailing sa pagkalito. Hindi ko na alam ang papaniwalaan ko.

"Susubukan mo pa rin bang itanggi? How will you explain this then, huh?"

Nagmulat ako at tinignan ang mga pinakita niya pang litrato. Itinigil niya 'yon kung saan pareho kaming may suot na hard hat. Kuha iyon ng kung sino at buong katawan namin ang kita. Tipid ang ngiti niya ngunit ang hawak sa bewang ko ay mahigpit na tila inaangkin ako. Ako naman ay malaki ang ngiti at nililipad ng hangin ang mahaba at alon-alon na buhok, nakasuot ng mahabang palda at puting off-shoulder na damit.

Hindi ko 'yon maalala pero habang nakatitig ako roon ay mapait akong napangiti.

Ini-zoom niya 'yon sa bandang paa ko at doon ko nakita ang katulad na katulad sa tattoo ko rin sa paa. Nanlaki ang mata ko at tinignan ang parte kung nasaan 'yon sa katawan ko.

"If you deny it by saying that this is edited, then this will prove you that it isn't..." aniya sa determinado na boses.

May kinalikot siya sandali at iniharap ulit sa akin ang screen ng kaniyang cellphone. Kumunot ang noo ko nang medyo madilim ang video at kulay pula ang ilaw sa paligid. Sunod ay nakita ko ang dalawang hubad na tao. Halos mapatili ako nang mapagtanto ang pinapakita niya.

"A-ano ba 'yan? Bakit mo pinapakita sa akin 'yang private video—"

"Just look at it, you'll see your tattoo here consistently."

"T-tumigil ka nga, Sir. Hindi mo dapat pinapanood 'yan sa iba!"

Napaatras ako at napahawak sa nag-iinit na pisngi. Nagkatitigan kami saka siya malungkot na ngumiti.

"You insisted that we should take videos everytime we did that but I would never share it to anyone. This is you, Salacia. Stop denying it."

Nawala tuloy ang lungkot at sakit na nararamdaman ko. Napalitan ng hiya dahil sa pinakita niyang videos. Inilipat-lipat niya 'yon habang nakaharap sa akin ang screen at parang gusto ko lamunin ng lupa dahil sa dami no'n. Ang iba ay kita ang mukha ko sa thumbnail.

Akong-ako at puno ng kalandian!

Hindi ako iniwan ng mga titig niya habang hindi ako mapakali dahil sa hiya at pagkalito. Nahinto lang ako nang marinig na tinatawag siya ni Ma'am Leonora.

"Engineer Thomas!" rinig kong sigaw niya.

Nanlaki ang mata ko at tinignan ang lalake. Nakatitig lang siya sa akin, tila walang balak na umalis.

"T-tawag ka!" saad ko.

Hindi siya umimik at malalim lang ang pagtitig sa mga mata ko.

"Hoy!"

"Say my name," mariin niyang saad.

Napakurap ako. "H-ha?"

"Say my name, Salacia."