Lord Series #2: Drowned

Chapter 13

A/N: Warning pala sa mga bulgar na salita.

--------

Sunset

I realized how money can control the world. It is so powerful that it could change things in a snap. Idiniin sa akin ang katotohanan na 'yon.

Matapos ang nangyaring pagpunta ni Poseidon ay naging maayos ang takbo ng paligid sa paaralan ko. The school apologized to me, pati ang sumugod at mga nanakit sa akin. Ang nanay ni Sonya ay gano'n din. And I don't know what to feel.

Should I feel happy? Or should I feel sad with the fact that respect depends on money?

"Boyfriend mo pala ay isa sa shareholder dito! And take note, ang laki pa ng share niya," sabi sa akin ni Soda.

Walang teacher kaya kung anu-ano lang ang ginagawa ng mga estudyante. Now, even the corny mean girls are avoiding me. Nangalumbaba ako at sinulyapan siya.

"Paano mo nalaman?"

She rolled her eyes to me. "Paanong hindi malalaman? Ipinakalat lang naman 'yon dito sa school para walang magkamali sayo. Ang laking kawalan kapag nag-pull out ng share si Mr. Thomas kaya iingatan ka nila!"

Napabuntong-hininga ako saka umiling. Masaya naman ako na magiging tahimik na ang pag-aaral ko rito. That is all I want because I want to finish my study. But I can't help but to be upset on how this world runs. Hypocrisy, money, fakes, and more.

When the break time came, I was alone again and it is fine. Sinanay ko na ang sarili na marami talaga ang matang magmamasid sa akin. I bought food and decided to eat it in our classroom. Naglalakad na ako pabalik sa room nang makasalubong ko si Samuel. It seems like he was really looking for me. I just glanced at him and I continued walking. Bago ko pa siya malampasan ay hinawakan niya ako sa braso kaya iritado ko siyang hinarap.

"Layuan mo nga ako! You have a girlfriend and she is a very jealous girl kaya umayos ka naman!" sermon ko sa kaniya. "See this scratches? Nakuha ko 'yan dahil sa galit niya."

He fixed his glass and he slowly let my arm go. "H-hindi ko naman siya girlfriend. And I am sorry, because of me, you experienced that," pahina nang pahina na saad niya. Yumuko siya at mukhang hiyang-hiya.

My eyes widened in shock. Sunod ay napatawa ako nang bahagya at napailing. "Sure ka na 'di mo 'yon jowa? Sa paraan ng galit niya sa akin, 'kala mo kasal na ang ipinaglalaban." I laughed again.

He stared at me before shaking his head. "I know what she would do whenever I am talking to someone else that why I want to apologize that I became irresponsible. Nasaktan ka niya tuloy."

Nagsimula na akong maglakad muli. Nataranta siya ngunit sumabay na sa akin. "Alam mo, hindi mo responsibilidad ang kabaliwan niya lalo na't hindi mo naman pala girlfriend. I-suggest mo sa kaniya na manghingi na siya ng help from professional for her obsession. Sa pagkakasabi mo, mukhang hindi lang ako ang nakaranas no'n," suhestiyon ko.

He scratched the back of his head. "Kaya nga wala akong kaibigan. Ako na ang lumalayo. Babae man o lalake, kinagagalitan niya dahil ang mga lalakeng kaibigan ay iimpluwensiyahan daw ako. Ang mga babae, pinagseselosan niya. Hindi ko na alam ang dapat gawin. Mag-isa na ako lagi at nagtatago."

Napangiwi ako sa mga sinabi niya. "Nasabi mo na ba na hindi mo siya gusto? Baka naman pinapaasa mo!" bintang ko.

His eyes widened and he shook his head. "Matagal ko ng nilinaw! Pero hindi naman siya nakikinig."

I sighed and stopped from walking again. Hinarap ko siya at nag-aalangan naman siya na tumitig sa akin. I tapped his shoulder. "Magsabi ka na sa magulang mo pati sa magulang niya. Hindi pwedeng kinokontrol niya ang parteng 'yan ng buhay mo. Mukhang kailangan niya na nga ng tulong kasi parang obsession na 'yan." I smiled at him that made him smile. "Ako naman, didistansiya sayo kasi ayoko talaga ng gulo sa buhay ko. But it is really nice knowing you, Samuel. Goodluck."