KEI'S GIRLFRIEND / T. Kei x Reader

𝚅𝚘𝚕𝚕𝚎𝚢𝚋𝚊𝚕𝚕 & 𝙱𝚎𝚝𝚛𝚊𝚢𝚊𝚕

— Wezwałem was dzisiaj, ponieważ mamy bardzo ważny plan do omówienia.

— Czy chodzi o tą sprawę? 

— Tak, Yu. Nic nie jest ważniejsze od tego. 

— Rozumiem pilność tej sprawy, Ryu. Powinno to być teraz albo nigdy. 

— To bardzo ważne, dlatego musimy jak najszybciej podjąć działania.

— Wciąż nie mogę uwierzyć, że nas zdradził. Po tym wszystkim, co dla niego zrobiliśmy.

— Ze wszystkich ludzi... 

Tanaka Ryunosuke, drugi rok, skrzydłowy drużyny siatkarskiej chłopców Karasuno, nie był w stanie powstrzymać łez, gdy przypomniał sobie zdradę swojego ucznia.

Ich Libero, Nishinoya Yu, próbował pocieszyć swojego przyjaciela, ale on sam wciąż nie może pogodzić się z faktem, że zrobi to osoba, od której najmniej spodziewali się, że złamie ich zaufanie

— Gdzie popełniliśmy błąd, Yu?! 

Tanaka nagle wstał z lśniącej podłogi kortu. Jego serce zacisnęło się w piersi i w każdej minucie mógł poczuć, że wszystkie emocje, które utrzymywał, eksplodują w najbliższym czasie. Krzyczał na całe gardło, żeby przynajmniej zmniejszyć wagę.

— Jak możesz nam to zrobić?!!

Zdrada. To jedyne słowo, o którym mogą teraz myśleć. To najgorsze i najboleśniejsze dla tych drugich klas.

Nishinoya później dołączył do swojego przyjaciela. Dzielili ten sam ból i smutek. Kopanie słupków siatki, uderzanie piłek w podłogę i ściany, zdejmowanie koszuli Tanaki, gdy krzyczą z bólu.

— TRAKTOWALIŚMY CIĘ JAK PRAWDZIWEGO BRATA!!!

— JAK ŚMIESZ ZYSKAĆ DZIEWCZYNĘ PRZED NAMI, TSUKISHIMA?!!!

— Co to za hałas?

W samą porę, gdy drzwi do sali gimnastycznej otworzyły się, ostatnia piłka, którą przebił Tanaka, wylądowała z głośnym łomotem. Ryunosuke zamarł na swoim miejscu.

Oczekiwał, że piłka wyląduje na podłodze. Nie na twarzy ich kapitana, Sawamurze Daichi. 

Po głośnych rykach drugiego roku wcześniej, siłownia jest teraz wypełniona ogłuszającą ciszą, gdy stanęli teraz twarzą w twarz z trzecim rokiem: Sawamurą Daichi, ich trzecioroczny rozgrywający Sugawara Koushi i Asahi Azumane, który jest znany również jako as drużyny.

— Myślę, że już czas, żebyście zaczęli biec.

Sawamura szepnął w kierunku Tanaki i Nishinoyi, którzy powoli wycofali się z rosnącej wściekłości ich kapitana.  

— Nishinoya... Tanaka...

— GOMENASAI!!! 

Obaj skłonili się synchronicznie, zanim uciekli przed karą kapitana, dokładnie w momencie, gdy pierwszy rok szybkich dziwaków, Hinata Shoyo i Kageyama Tobio, weszli na salę gimnastyczną.

— Macie się ustawić i nie robić bałaganu! Wracajcie tu!

— PRZYKRO NAM!!!

— Waaa! Czy gramy dzisiaj w berka, Asahi-san?

— Ano... Nie sądzę, żeby bawili się w berka, Hinata-kun...

— Oi Kageyama! Wystaw do mnie!

— Cokolwiek chcesz, Boke.

~***~

— Wygląda na to, że znowu się bawią, Kei-kun.

Dziewczyna uśmiechnęła się do wyższego blondyna idącego obok niej. Sala gimnastyczna jest kilka metrów dalej, ale już słyszą chaos w środku.

Środkowy bloker pierwszego roku, Tsukishima Kei, tylko zanucił w odpowiedzi. Nie przejmuje się niczym, dopóki nie jest w to zamieszany.

— Myślę, że znowu doprowadzili Daichi-san do szaleństwa.

Zielonowłosy chłopak obok nich, a także serwer drużyny, Yamaguchi Tadashi, zareagował śmiało.  Oboje z łatwością wznowili wcześniejszą rozmowę na temat animowanego serialu, w którym ciało młodszego brata zmieniło się w zbroję, gdy byli w pobliżu sali gimnastycznej. 

— PO PROSTU CHCĘ WIEDZIEĆ, KTO JEST TĄ NIESZCZĘŚLIWĄ DZIWCZYNĄ Z KTÓRĄ SPOTYKA SIĘ TSUKISHIMA!!

— ZAMKIJ SIĘ! ZRÓB 20 WIĘCEJ OKRĄŻEŃ!

Dziewczyna została nagle odciągnięta, gdy Tsukishima chwycił od tyłu kołnierz jej mundurka. Zatrzymali się w swoich śladach.

— Występ rozpocznie się za 30 minut. — Przypomniał niższej dziewczynie.

Uświadomienie uderzyło ją, uwalniając miękkie westchnienie z jej ust.

— Masz rację. Pójdę teraz, Kei-kun, Tadashi-kun! Pa pa!

Pomachała z uśmiechem, po czym pobiegła w przeciwnym kierunku. Obserwowali, jak prawie się potyka, aż zniknęła im z oczu.

— To trochę miło z twojej strony, Tsukki.

— Zamknij się, Yamaguchi.