AşkYaka

Evlen Benimle

- Hazal-
Tatlı, ıslak bir yumuşaklık dudaklarımı adeta vakumluyordu. Gözlerimi sımsıkı yummuştum. Yürek çarpıntımın sesine henüz kulaklarımı tıkamışken sanki bir rüya aleminin içine dalmıştım. Ayaklarım yerden kesilmişti. Belimi bir sıcaklığın sardığını hissettim. Alaz'ın güçlü koluydu bu. Koluyla bedenimi bedenine biraz daha çekti. Sanki yekbeden gibiydik şimdi.

Bir vakit sonra nefessiz kalınca dudaklarımız birbirinden ayrıldı. Birbirimizin gözlerine bakıyorduk. Kehribar gözleri alev alevdi ve tutkuyla parlıyordu. Ama hala kollarının arasındaydım. Bırakmıyordu.

Sonra bakışlarındaki tutku kıvılcımları şefkatli bulutlara döndü. Şimdi o kehribar rengi sevgiyle ışıldıyordu. Ben ona şaşkınlıkla bakarken o başımı sinesine gömdü. Dünyadaki tüm kötülüklerden, tüm sıkıntılardan beni koruyup kollamak ister gibi bir sarılışı vardı. Kendimi çok tuhaf hissediyordum. Tuhaf derken yani daha önce hiç böyle hissetmemiştim. Duygularım bana yabancıydı artık. Tek bildiğim vücudum kontrolsüzce titriyordu.

Sonra başını eğerek kulağıma fısıldadı. Sesinde içten gelen bir ton olmakla birlikte sanki kelimeler ağzından güçlükle çıkıyor gibiydi.

"Lütfen bir yere gitme. Uzaklaşma benden. Bana acı çektirme meneviş gözlüm."

Kapıyı Selma teyze açınca panikle birbirimizden ayrıldık daha doğrusu ben onu ittim çok utanmıştım...

Selma teyze Yeniden eve döndüğüme memnun kalmıştı. Kızlar ise çoktan uyumuşlardı. Yatağa uzandım. Pikeyi başımın üstüne çektim. Az önce yaşadığım neydi? Bir rüya mıydı? İşaret parmağımı dudaklarıma değdirdim. Ben nasıl bir şey yaşamıştım böyle? Ondan kaçmak için otobüse bindim ama yakalandım. Ondan kurtulmak için aniden geri döneceğimi söyledim çünkü yol çok uzundu ve Alaz'ın beni ikna etme olasılığı çoktu. Hadi geri döndük tam kurtuldum dedim ama o da ne ben kendimi Alaz'ın kollarında, dudaklarımı dudaklarında buldum.

Ayyyy... İlk öpücüğüm! Yanaklarım ateş aldı. Şimdi de vücudum. Tepeden tırnağa yanıyordum. Bana ne oluyor böyle? Zihnime o öpüşme anı çakılı kaldı. Git desem gitmiyor, uç desem uçmuyor bu görüntü. Anlaşıldı bu gece bana uyku yoktu. O an telefonuma bir mesaj geldi. Alaz'dandı.

"Dudakların kiraz gibiydi. Şimdi tam mevsimi ve ben kiraza bayılırım."

Neyyy... İyi ki şu anda yanımda kimse yoktu ve ben bu halde bile tüm hücrelerimde utandığımı hissediyordum. Kendine gel Hazal onun amacı belli gardını indirme.

Bu teklifi kabul etsem bile asla gerçek evlilik olmayacak. Benim hayatım buraya ait değil. Bir yıllığına da olsa kesinlikle bir iş bulmalıyım. Amacına ulaştı, beni otobüsten indirerek zaten 1-0 önde. Yeme bu numaraları. Hani açıkgöz Hazal hani... Nereye gitti? Hem sen erkeklerin karşısında mum gibi eriyen kızlarla dalga geçmez miydin? Evet. Peki o kız nereye gitti şimdi? Hiç bir yere. Alt tarafı bir öpücük canım. O hergele boş anımı yakaladı. Tüm derdi anasının darlamasından kurtulmak.

Sen amacı için bir araçsın. Gitme diye de tüm cazibesini üstünde kullandı. Aklı sıra seni kendine bağlayacak. Bir yıl sonra sıkılıp postayı koyacak. Yok öyle kehribar efendi. Ben sana gününü gösteririm. Sen görürsün beni öpmek ne demek.

Demek evlenmek heee!. Al sana evlilik. Kaprislerden kapris beğen, ihtiraslardan ihtiras beğen. Bu bu evliliği burnundan getirmezsen bana da Hazal demesinler. Ama önce aramızda bir anlaşma yapmamız lazım. Sınır çizgilerimi belli etmem için. Belli olmaz bu öküz benim alanımı az önceki gibi aşmaya çalışır. Bu konuyu iyice düşünmeliyim.

-Alaz-
Bunu hiç düşünmeden yapmıştım. Bir anda kendimi tutamayıp dudaklarına yapıştım. Meneviş tüm varlığıyla kollarımdaydı. Yatağıma uzanıyorum. Bu andan başka bir şey düşünemiyorum. Ah Hazal sen ne kadar da tatlısın. Kiraz gibiydi dudakların. Çok fazla düşünmeden mesaj çektim. Artık ona olan heyecanım kararlarımı daha çok yönetiyordu. Hazal hele bir evlenelim... Çok az kaldı. Şimdiye kadar hiç kimse beni evlilik düşüncesine sevk etmemişti. Şimdi ise yanıp tutuşuyorum.